“Çünkü Rab iyidir; merhameti sonsuza dek sürer, sadakati de kuşaktan kuşağa devam eder” (Mezmurlar 100:5).
Yaptığımız kötülük ile yapmaya neredeyse hazır olduğumuz kötülük arasındaki fark ne kadar büyüktür! Ruhum zehirli tohumlarla doluyken yabani otlar ürettiyse, ne kadar minnettar olmalıyım! Ve yabani otların buğdayı tamamen boğmamış olması, ne büyük bir mucizedir! İşlemediğimiz günahlar için Tanrı’ya her gün şükretmeliyiz.
Bu gerçek, bizi Tanrı’nın yüce Yasasına itaat etmeye davet eder. Onun olağanüstü buyrukları bizi korur, kötülükten uzaklaştırıp iyiliğine yaklaştırır. İtaat etmek, Yaratıcının yolunu seçmek ve O’nun yüreğimizi arındırmasına izin vermektir. İtaat, bizi hatanın tohumlarından koruyan bir kalkandır.
Sevgili kardeşim, Tanrı’nın korumasını ve bereketlerini almak için itaat içinde yaşa. Baba, itaat edenleri Oğlu İsa’ya, kurtuluşa yönlendirir. Şükret ve O’nun yollarında yürü, tıpkı İsa’nın yaptığı gibi, gerçek huzuru bulmak için. Frederick William Faber’den uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Baba, beni kötülükten kurtaran merhametin için Sana övgüler sunuyorum. Yüreğimi Senin içinde koru.
Rab, olağanüstü buyruklarını izlemem için bana rehberlik et. Sevginle yürümemi sağla.
Ey sevgili Tanrı, beni günahtan koruduğun için Sana şükrediyorum. Oğlun benim Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin yüce Yasan, ruhumu ayakta tutan temeldir. Buyrukların yolumu aydınlatan ışınlardır. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
