Ek 8i: Çarmıh ve Tapınak | Tanrı’nın Yasası

Bu sayfa, Tanrı’nın Yasası’nın yalnızca Kudüs’te Tapınak mevcutken yerine getirilebilen buyruklarını ele alan bir serinin parçasıdır.

Çarmıh ile Tapınak düşman değildir; birbirini iptal eden iki “aşama” da değildir. Tanrı’nın Yasası ebedîdir (Mezmurlar 119:89; 119:160; Malaki 3:6). Kurbanları, kâhinleri ve arınma yasalarıyla Tapınak sistemi de aynı ebedî Yasa tarafından verilmiştir. İsa’nın ölümü tek bir buyruğu bile kaldırmadı. Aksine, bu buyrukların zaten ne söylediğinin gerçek derinliğini açığa çıkardı. Tapınak, kurbanları sona erdirmek için değil, itaatsizlik nedeniyle yargı olarak yıkıldı (2 Tarihler 36:14-19; Yeremya 7:12-14; Luka 19:41-44). Görevimiz, Çarmıh hakkında insan fikirleriyle Yasayı ikame eden yeni bir din icat etmeden bu gerçekleri birlikte tutmaktır.

Görünür çatışma: Kuzu ve sunak

İlk bakışta bir çatışma varmış gibi görünür:

Bir yanda kurbanları, sunuları ve kâhinlik hizmetini buyuran Tanrı’nın Yasası (Levililer 1:1-2; Çıkış 28:1).
Diğer yanda “dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu” olarak sunulan İsa (Yuhanna 1:29; 1 Yuhanna 2:2).

Pek çok kişi Kutsal Yazıların asla kurmadığı bir sonuca atlar: “İsa Kuzu ise, kurbanlar bitmiştir; Tapınak tamamlanmıştır; onları buyuran Yasa artık önemli değildir.”

Oysa İsa bu mantığı açıkça reddetti. Yasa’yı ya da Peygamberler’i kaldırmaya gelmediğini, gök ve yer geçmedikçe Yasa’dan en küçük çizginin bile düşmeyeceğini söyledi (Matta 5:17-19; Luka 16:17). Gök ve yer hâlâ duruyor. Yasa hâlâ ayakta. Kurbanlar, sunular ve Tapınak’la ilgili buyruklar O’nun sözleriyle asla geri alınmadı.

Çarmıh, Tapınak yasalarını silmez. Çarmıh, onların aslında neyi işaret ettiğini açığa çıkarır.

Tanrı Kuzusu olarak İsa — iptal etmeden yerine getiriş

Yahya İsa’ya “Tanrı Kuzusu” dediğinde (Yuhanna 1:29), kurban sisteminin sona erdiğini ilan etmiyordu. İmanla sunulmuş her kurbanın gerçek anlamını bildiriyordu. Hayvan kanının kendi başına gücü yoktu (1 Petrus 1:19-20). Gücü, Tanrı’ya itaattan ve temsil ettiği şeyden geliyordu: gerçek Kuzu’nun gelecekteki kurbanından. Tanrı bir şeyi söyleyip sonra kendisiyle çelişmez (Sayılar 23:19).

Başlangıçtan beri bağışlanma her zaman iki şeyin birlikte işlemesine bağlı olmuştur:

Tanrı’nın buyurduklarına itaat (Yasa’nın Tekrarı 11:26-28; Hezekiel 20:21)
Tanrı’nın Kendisi tarafından atanan arınma düzeni (Levililer 17:11; İbraniler 9:22)

Eski İsrail’de itaat edenler Tapınak’a gider, Yasa’nın gerektirdiği kurbanları sunar ve gerçek ama geçici antlaşma arınmasını alırlardı. Bugün ise itaat edenler, Baba tarafından gerçek Kuzu’ya — İsa’ya — ebedî arınma için yönlendirilir (Yuhanna 6:37; 6:39; 6:44; 6:65; 17:6). Örüntü aynıdır: Tanrı isyankâr olanı asla arındırmaz (Yeşaya 1:11-15).

İsa’nın gerçek Kuzu olması, kurban buyruklarını yırtıp atmaz. Tanrı’nın sembollerle oynamadığını kanıtlar. Tapınak’taki her şey ciddiydi ve her şey gerçek olana işaret ediyordu.

Çarmıh’tan sonra kurbanların sürmesi

Eğer Tanrı, İsa öldüğü anda kurbanları kaldırmayı amaçlasaydı, Tapınak da o gün yıkılırdı. Oysa ne oldu?

Tapınak perdesi yırtıldı (Matta 27:51), ancak bina ayakta kaldı ve orada ibadet sürmeye devam etti (Elçilerin İşleri 2:46; 3:1; 21:26).
Kurbanlar ve Tapınak ayinleri günlük olarak devam etti (Elçilerin İşleri 3:1; 21:26); Elçilerin İşleri’nin anlatımı işleyen bir kutsal mekân varsayar.
Kâhinlik hizmet etmeyi sürdürdü (Elçilerin İşleri 4:1; 6:7).
Bayramlar Kudüs’te kutlanmaya devam etti (Elçilerin İşleri 2:1; 20:16).
Dirilişten sonra bile İsa’ya iman edenler Tapınak’ta görülüyordu (Elçilerin İşleri 2:46; 3:1; 5:20-21; 21:26) ve O’na iman eden binlerce Yahudi “Yasa konusunda gayretliydi” (Elçilerin İşleri 21:20).

Yasa’da, İsa’nın ölümüyle birlikte kurbanların anında günahkâr ya da geçersiz olacağını söyleyen hiçbir şey yoktur. “Oğlum öldükten sonra hayvan getirmeyi bırakın; kurbanla ilgili Yasam kaldırıldı” diyen tek bir peygamberlik yoktur.

Aksine, Tapınak hizmetleri sürmüştür; çünkü Tanrı iki dilli değildir (Sayılar 23:19). Kutsal diye buyurduğu bir şeyi, Oğlu öldü diye sessizce murdar saymaz. Eğer kurbanlar İsa öldüğü anda isyan hâline gelseydi, Tanrı bunu açıkça söylerdi. Söylemedi.

Çarmıh’tan sonra Tapınak hizmetinin sürmesi, kutsal mekâna bağlı hiçbir buyruğun Tanrı tarafından iptal edilmediğini gösterir. Yasa değişmeden kaldığı için her sunu, her arınma ayini, her kâhinlik görevi yürürlükte kaldı.

Kurban sisteminin sembolik niteliği

Kurban sistemi tasarımı gereği sembolikti; bu, isteğe bağlı ya da yetkisiz olduğu için değil, Tanrı’nın bir gün tamamlayacağı gerçeklere işaret ettiği için böyledir. Sağladığı şifalar geçiciydi — iyileşen yeniden hastalanabilirdi. Törensel arınmalar bir süreliğine saflığı geri getirirdi — murdarlık geri dönebilirdi. Günah kurbanları bile tekrar tekrar aranması gereken bağışlanma sağlardı. Bunların hiçbiri günahın ya da ölümün nihai kaldırılışı değildi; Tanrı’nın ölümü yok edeceği güne işaret eden ilahî buyruklu sembollerdi (Yeşaya 25:8; Daniel 12:2).

Çarmıh bu nihailiği mümkün kıldı; ancak günahın gerçek sonu, son yargı ve dirilişten sonra görülecektir: iyilik yapanlar yaşam dirilişine, kötülük yapanlar yargı dirilişine kalkacaktır (Yuhanna 5:28-29). Tapınak hizmetleri gerçeklerin kendisi değil, onlara işaret eden semboller olduğundan, İsa’nın ölümü onları gereksiz kılmadı. Tanrı Tapınak’ı yargı olarak kaldırana kadar yürürlükte kaldılar — Çarmıh onları iptal ettiği için değil, Tanrı çağın sonunda tamamlayacağı gerçekler hâlâ beklenirken sembolleri kesmeyi seçtiği için.

Bugün bağışlanma nasıl işler?

Kurban buyrukları kaldırılmadıysa ve Tapınak sistemi Çarmıh’tan sonra da Tanrı tarafından sona erdirilene kadar sürmüşse, doğal bir soru doğar: Bugün insanlar nasıl bağışlanır? Yanıt, Tanrı’nın baştan beri kurduğu aynı örüntüdedir. Bağışlanma her zaman Tanrı’nın buyruklarına itaatle (2 Tarihler 7:14; Yeşaya 55:7) ve Tanrı’nın atadığı kurbanla gelmiştir (Levililer 17:11). Eski İsrail’de itaat edenler Kudüs’teki sunakta törensel arınma alırdı; Yasa bunu esasen kan dökülmesiyle yürütürdü (Levililer 4:20; 4:26; 4:31; İbraniler 9:22). Bugün ise itaat edenler, günahı ortadan kaldıran gerçek Tanrı Kuzusu Mesih’in kurbanıyla arınır (Yuhanna 1:29).

Bu, Yasa’da bir değişiklik değildir. İsa kurban buyruklarını iptal etmedi (Matta 5:17-19). Tanrı Tapınak’ı kaldırdığında, itaatle arınmanın buluştuğu dışsal yeri değiştirdi. Ölçüt aynı kaldı: Tanrı Kendisinden korkan ve buyruklarını tutanları bağışlar (Mezmurlar 103:17-18; Vaiz 12:13). Baba çekmedikçe kimse Mesih’e gelemez (Yuhanna 6:37; 6:39; 6:44; 6:65; 17:6) ve Baba yalnızca Yasasını onurlandıranları çeker (Matta 7:21; 19:17; Yuhanna 17:6; Luka 8:21; 11:28).

Eski İsrail’de itaat insanı sunağa götürürdü. Bugün itaat insanı Mesih’e götürür. Dış sahne değişti; ilke değişmedi. İsrail’de sadakatsizler kurbanlarla arınmadı (Yeşaya 1:11-16); bugün de sadakatsizler Mesih’in kanıyla arınmaz (İbraniler 10:26-27). Tanrı her zaman aynı iki şeyi istemiştir: Yasasına itaat ve atadığı kurbana teslimiyet.

Başlangıçtan beri ne bir hayvanın kanı ne de tahıl ya da un sunusu, günahkâr ile Tanrı arasında gerçek barış getirmiştir. Bu kurbanlar Tanrı tarafından buyurulmuştu; ancak uzlaşmanın gerçek kaynağı değildi. Kutsal Yazılar boğaların ve keçilerin kanının günahları ortadan kaldıramayacağını öğretir (İbraniler 10:4) ve Mesih’in dünyanın kuruluşundan önce bilindiğini bildirir (1 Petrus 1:19-20). Aden’den beri Tanrı’yla barış, kusursuz, günahsız, biricik Oğul aracılığıyla gelmiştir (Yuhanna 1:18; 3:16) — her kurbanın işaret ettiği Kişi aracılığıyla (Yuhanna 3:14-15; 3:16). Fiziksel sunular, günahın ciddiyetini ve bağışlanmanın bedelini yeryüzü terimleriyle kavratmak için Tanrı’nın verdiği maddi işaretlerdi. Tanrı Tapınak’ı kaldırdığında, ruhsal gerçek değişmedi. Değişen maddi biçimdi. Gerçek aynı kaldı: suçlu ile Baba arasında barışı sağlayan Oğul’un kurbanıdır (Yeşaya 53:5). Dışsal semboller Tanrı’nın seçimiyle sona erdi; fakat O’na itaat edenlere Oğlu aracılığıyla sağlanan içsel arınma değişmeden sürer (İbraniler 5:9).

Tanrı Tapınak’ı neden yıktı?

Eğer M.S. 70’teki yıkım “kurbanları kaldırmak” için olsaydı, Kutsal Yazılar bunu söylerdi. Söylemez. Aksine, İsa yaklaşan yıkımın nedenini açıkladı: yargı.

Kudüs için ağladı; ziyaret edildiği zamanı tanımadığını söyledi (Luka 19:41-44). Tapınak’ın taş üstünde taş kalmayacak şekilde yıkılacağını bildirdi (Luka 21:5-6). Tanrı’nın elçilerini dinlemeyi reddettikleri için evin ıssız bırakıldığını ilan etti (Matta 23:37-38). Bu, kurbanların kötü hâle geldiğini söyleyen yeni bir teoloji değildi. Bu, bilinen yargı örüntüsünün kendisiydi: ilk Tapınak’ın M.Ö. 586’da yıkılmasının aynı nedeni (2 Tarihler 36:14-19; Yeremya 7:12-14).

Başka bir deyişle:

Tapınak, Yasa değiştiği için değil, günah nedeniyle düştü.
Sunak, kurbanlar tanrısız olduğu için değil, yargı nedeniyle kaldırıldı.

Buyruklar yazılı kaldı; her zaman olduğu gibi ebedîdir (Mezmurlar 119:160; Malaki 3:6). Tanrı’nın kaldırdığı şey, bu buyrukların yerine getirilme araçlarıydı.

Çarmıh, Yasasız yeni bir dini yetkilendirmedi

Bugün “Hristiyanlık” denen şeyin büyük bölümü basit bir yalan üzerine kuruludur: “İsa öldüğü için kurban Yasası, bayramlar, arınma yasaları, Tapınak ve kâhinlik kaldırıldı; Çarmıh onların yerini aldı.”

İsa bunu asla söylemedi. O’nu bildiren peygamberler de söylemedi. Aksine Mesih, gerçek izleyicilerinin Eski Antlaşma’da verildiği gibi Baba’nın buyruklarına itaat etmesi gerektiğini açıkça öğretti; tıpkı elçilerin ve öğrencilerin yaptığı gibi (Matta 7:21; 19:17; Yuhanna 17:6; Luka 8:21; 11:28).

Çarmıh kimseye şunları yapma yetkisi vermedi:

Tapınak yasalarını iptal etmek
Fısıh’ın yerine komünyon gibi yeni ritüeller icat etmek
Ondalığı pastör maaşına dönüştürmek
Tanrı’nın arınma sistemini modern öğretilerle değiştirmek
İtaati isteğe bağlı saymak

İsa’nın ölümü, insanların Yasayı yeniden yazmasına yetki vermez. Yalnızca Tanrı’nın günah konusunda ciddi olduğunu ve itaati ciddiye aldığını teyit eder.

Bugünkü duruşumuz: uygulanabileni uygulamak, uygulanamayanı onurlandırmak

Çarmıh ile Tapınak şu kaçınılmaz gerçekte buluşur:

Yasa dokunulmadan durur (Matta 5:17-19; Luka 16:17).
Tapınak Tanrı tarafından kaldırılmıştır (Luka 21:5-6).

Bunun anlamı şudur:

Hâlâ yerine getirilebilen buyruklar, mazeretsiz yerine getirilmelidir.
Tapınak’a bağlı buyruklar, yazılı hâliyle onurlandırılmalı; Tanrı sunağı ve kâhinliği kaldırdığı için uygulanmamalıdır.

Bugün kurban sisteminin insan yapımı bir sürümünü inşa etmeyiz; çünkü Tanrı Tapınak’ı geri getirmedi. Kurban yasalarını da “kaldırıldı” ilan etmeyiz; çünkü Tanrı onları iptal etmedi.

Çarmıh ile boş Tapınak dağı arasında korku ve titremeyle dururuz; şunu biliriz:

İsa, Baba’ya itaat edenleri arındıran gerçek Kuzudur (Yuhanna 1:29; 6:44).
Tapınak yasaları ebedî hükümler olarak yazılı durur (Mezmurlar 119:160).
Bugünkü imkânsızlık, ikame icat etme iznimiz değil; Tanrı’nın yargısının sonucudur (Luka 19:41-44; 21:5-6).

Çarmıh ve Tapınak birlikte

Doğru yol iki aşırılığı da reddeder:

“İsa kurbanları kaldırdı; artık Yasa önemli değil.”
“Tanrı’nın Tapınağı olmadan, kendi yöntemlerimizle şimdi kurbanları yeniden kuralım.”

Bunun yerine:

İsa’nın, Yasaya itaat edenler için Baba tarafından gönderilmiş Tanrı Kuzusu olduğuna inanırız (Yuhanna 1:29; 14:15).
Tanrı’nın Tapınak’ı iptal olarak değil, yargı olarak kaldırdığını kabul ederiz (Luka 19:41-44; Matta 23:37-38).
Bugün fiziksel olarak mümkün olan her buyruğa itaat ederiz.
Tapınak’a bağlı buyrukları, onları insan ritüelleriyle değiştirmeyi reddederek onurlandırırız.

Çarmıh Tapınak’la rekabet etmez. Çarmıh Tapınak’ın ardındaki anlamı açığa çıkarır. Tanrı kaldırdığını geri getirene kadar görevimiz açıktır:

Uygulanabileni uygula.
Uygulanamayanı onurlandır.
İsa’nın yok etmek için değil, yerine getirmek için geldiği Yasayı değiştirmek için Çarmıh’ı asla bahane etme (Matta 5:17-19).

1 Yuhanna 2:2	O, günahlarımız için kefaret kurbanıdır; yalnız bizim günahlarımız için değil, bütün dünyanın günahları için de.
Levililer 1:1-2	RAB Musa’ya seslendi ve Buluşma Çadırı’ndan ona konuşarak şöyle dedi: “İsrail halkına söyle ve onlara de ki: Sizden biri RAB’be bir sunu getirdiğinde, sununuzu sürüden ya da davardan getireceksiniz.”
Çıkış 28:1	Ardından kardeşin Harun’u ve onunla birlikte oğullarını İsrail halkının arasından yanına yaklaştır; bana kâhinlik etsinler: Harun ve Harun’un oğulları Nadav ve Avihu, Elazar ve İtamar.
1 Petrus 1:18-19	Atalarınızdan devraldığınız boş yaşayıştan kurtarıldığınızı bilirsiniz; bunun bedeli gümüş ya da altın gibi geçici şeyler değil, kusursuz ve lekesiz bir kuzunun kanı gibi, Mesih’in değerli kanıdır.
Yasa’nın Tekrarı 11:26-28	Bakın, bugün önünüze bereketi ve laneti koyuyorum: Bugün size buyurduğum Tanrınız RAB’bin buyruklarına itaat ederseniz bereketi; Tanrınız RAB’bin buyruklarına itaat etmezseniz… laneti.
Hezekiel 20:21	Ama çocuklar bana başkaldırdı. Kurallarımda yürümediler; yasalarıma uymaya özen göstermediler — oysa insan onları yaparsa yaşayacaktır.
Levililer 17:11	Çünkü can, kandadır. Canlarınız için kefaret olsun diye onu sunağın üzerinde size verdim. Kefareti sağlayan, candaki kandır.
İbraniler 9:22	Yasa’ya göre neredeyse her şey kanla arıtılır; kan dökülmeden bağışlanma olmaz.
Yeşaya 1:11-15	“Sizden bana onca kurbanın ne yararı var?” diyor RAB. “Yakmalık sunulardan… bıktım… Suçla bayram toplantısını birlikte taşıyamam… Elleriniz açık dua ettiğinizde gözlerimi sizden saklarım; çok dua etseniz de dinlemem.”
Yeşaya 55:7	Kötü kişi yolunu, haksız kişi düşüncelerini bıraksın; RAB’be dönsün, O ona merhamet edecektir; Tanrımıza dönsün, çünkü bol bol bağışlar.
2 Tarihler 7:14	Adımla anılan halkım alçalıp dua eder, yüzümü arar ve kötü yollarından dönerse, o zaman gökten işiteceğim, günahlarını bağışlayacağım ve ülkelerini iyileştireceğim.
Matta 7:21	Bana “Rab, Rab” diyen herkes göklerin egemenliğine girmeyecek; ancak göklerdeki Babam’ın isteğini yapan girecektir.
Yuhanna 6:37	Babanın bana verdiği herkes bana gelecektir; bana geleni asla dışarı atmam.
Yuhanna 6:39	Beni gönderenin isteği şudur: O’nun bana verdiklerinden hiçbirini yitirmeyeyim, ama son günde hepsini dirilteyim.
Yuhanna 6:65	Ve şöyle dedi: “Bu yüzden size söyledim; Baba tarafından verilmedikçe hiç kimse bana gelemez.”
Yuhanna 17:6	Dünyadan bana verdiklerin insanlara adını açıkladım. Onlar senindi; onları bana verdin ve onlar sözünü [Eski Antlaşma] tuttular.
Luka 8:21	Ama İsa onlara şöyle karşılık verdi: “Annem ve kardeşlerim, Tanrı’nın sözünü [Eski Antlaşma] işitip uygulayanlardır.”
Luka 11:28	Ama İsa dedi ki: “Asıl kutsu olanlar, Tanrı’nın sözünü işitip onu yerine getirenlerdir!”
Matta 19:17	İsa ona şöyle dedi: “Yaşama girmek istiyorsan buyrukları tut.”
Yuhanna 3:14-15	Musa çölde yılanı yukarı kaldırdığı gibi, İnsanoğlu da yukarı kaldırılmalıdır; öyle ki O’na iman eden herkes sonsuz yaşama sahip olsun.
İbraniler 9:22	Yasa’ya göre neredeyse her şey kanla arıtılır; kan dökülmeden bağışlanma olmaz.
Yuhanna 3:16	Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki biricik Oğlu’nu verdi; öyle ki O’na iman eden hiç kimse mahvolmasın, ama sonsuz yaşama sahip olsun.
İbraniler 10:4	Çünkü boğaların ve keçilerin kanının günahları ortadan kaldırması imkânsızdır.
1 Petrus 1:19-20	Ama Mesih’in değerli kanıyla — kusursuz ve lekesiz bir kuzunun kanı gibi. O, dünyanın kuruluşundan önce biliniyordu, ama sizin için son zamanlarda açıklandı.
Yuhanna 1:18	Tanrı’yı hiçbir zaman hiç kimse görmedi; Baba’nın bağrında olan biricik Oğul, O’nu tanıttı.
Yeşaya 53:5	O, bizim isyanlarımız yüzünden delindi; suçlarımız yüzünden ezildi. Bize esenlik veren ceza O’nun üzerindeydi; O’nun yaralarıyla şifa bulduk.
Levililer 4:20	Bunu boğaya yapacaktır. Günah sunusu boğasına yaptığı gibi buna da yapacaktır. Kâhin onlar için kefaret edecek ve bağışlanacaklardır.
Levililer 4:26	Bütün yağını, esenlik kurbanının yağı gibi, sunakta yakacaktır. Böylece kâhin onun günahı için kefaret edecek ve o bağışlanacaktır.
Levililer 4:31	Bütün yağını, esenlik kurbanından yağın ayrıldığı gibi ayıracak; kâhin onu RAB’bi hoşnut eden güzel koku olarak sunakta yakacaktır. Kâhin onun için kefaret edecek ve o bağışlanacaktır.
Mezmurlar 103:17-18	Ama RAB’bin sarsılmaz sevgisi, O’ndan korkanlar üzerinde sonsuzdan sonsuza dek sürer; doğruluğu da çocuklarının çocukları üzerinde — antlaşmasını tutanlar ve buyruklarını yerine getirmeyi hatırlayanlar üzerinde.
Vaiz 12:13	Sözün özü şudur: Tanrı’dan kork ve O’nun buyruklarını tut; çünkü insanın bütün görevi budur.
Yeşaya 1:11-16	“Bana kurbanlarınızın çokluğu ne?” diyor RAB; “koçların yakmalık sunularından ve besili hayvanların yağından bıktım…” Kendinizi yıkayın, temizleyin; yaptığınız kötülüğü gözlerimin önünden kaldırın.” (…)
İbraniler 10:26-27	Gerçeğin bilgisini aldıktan sonra bile bile günah işlemeyi sürdürürsek, günahlar için artık kurban kalmaz; yalnızca yargıyı korkuyla bekleme ve karşı çıkanları tüketecek ateşin dehşeti kalır.
İbraniler 5:9	O, yetkin kılınınca, kendisine itaat edenlerin hepsi için sonsuz kurtuluşun kaynağı oldu.
Mezmurlar 119:89	Ey RAB, sözün sonsuza dek göklerde sağlam durur.
Mezmurlar 119:160	Sözünün özü gerçektir; doğruluğunun her hükmü sonsuza dek sürer.
Malaki 3:6	“Çünkü ben RAB değişmem; bu yüzden siz, Yakup’un çocukları, yok olmadınız.”
2 Tarihler 36:14-19	Kâhinlerin bütün önderleri ve halk da ulusların bütün iğrençliklerini izleyerek son derece sadakatsiz oldu… Bu yüzden O, üzerlerine Kildanîlerin kralını çıkardı… Tanrı’nın evini yaktılar, Yeruşalim’in surunu yıktılar… (…)
Yeremya 7:12-14	Şimdi Şilo’daki yerime gidin; adımı önce orada yaşattım. Halkım İsrail’in kötülüğü yüzünden ona ne yaptığımı görün… Bu nedenle, adıyla anılan eve… Şilo’ya yaptığım gibi yapacağım.
Luka 19:41-44	Kente yaklaşıp onu görünce onun için ağladı… “Seni ziyaret zamanını tanımadığın için, içinde taş üstünde taş bırakmayacaklar.”
Yuhanna 1:29	Ertesi gün Yahya, İsa’nın kendisine doğru geldiğini gördü ve dedi: “İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu!”
Matta 5:17-19	Yasa’yı ya da Peygamberler’i kaldırmaya geldiğimi sanmayın; kaldırmaya değil, yerine getirmeye geldim… Gök ve yer geçmedikçe, Yasa’dan en küçük harf, en küçük çizgi bile geçmeyecek…
Luka 16:17	Gök ve yerin geçmesi, Yasa’nın bir noktasının geçersiz olmasından daha kolaydır.
Sayılar 23:19	Tanrı insan değildir ki yalan söylesin, insan oğlu değildir ki fikrini değiştirsin. Söylediğini yapmaz mı? Vaat ettiğini yerine getirmez mi?
Yuhanna 6:44	Beni gönderen Baba çekmedikçe kimse bana gelemez; ben de onu son günde dirilteceğim.
Matta 27:51	İşte, Tapınak perdesi yukarıdan aşağıya ikiye yırtıldı. Yer sarsıldı, kayalar yarıldı.
Elçilerin İşleri 2:46	Her gün birlik içinde Tapınak’ta bulunuyor, evlerde ekmek bölüyor, sevinç ve içtenlikle yürekten yiyip içiyorlardı.
Elçilerin İşleri 3:1	Petrus ve Yuhanna, dua saati olan dokuzuncu saatte Tapınak’a çıkıyorlardı.
Elçilerin İşleri 21:26	O zaman Pavlus adamları yanına aldı ve ertesi gün onlarla birlikte arınarak Tapınak’a girdi; her biri için sunu sunulacağı zaman arınma günlerinin tamamlanacağını bildirdi.
Elçilerin İşleri 4:1	Halka konuşurlarken kâhinler, Tapınak muhafızlarının komutanı ve Sadukiler onlara yaklaştı.
Elçilerin İşleri 6:7	Tanrı’nın sözü yayılıyordu; Yeruşalim’de öğrencilerin sayısı çok arttı; kâhinlerden birçoğu da imana itaat eder oldu.
Elçilerin İşleri 2:1	Pentikost günü geldiğinde hepsi bir arada bulunuyordu.
Elçilerin İşleri 20:16	Pavlus, Asya’da vakit kaybetmemek için Efes’in yanından geçip gitmeye karar vermişti; mümkünse Pentikost gününde Yeruşalim’de olmak için acele ediyordu.
Elçilerin İşleri 5:20-21	“Gidin, Tapınak’ta durun ve halka bu Yaşam’ın bütün sözlerini bildirin.” Bunu işitince şafakta Tapınak’a girdiler ve öğretmeye başladılar.
Elçilerin İşleri 21:20	Bunu işitince Tanrı’yı yücelttiler ve ona şöyle dediler: “Görüyorsun kardeş, Yahudiler arasında iman edenlerden kaç bin kişi var; hepsi Yasa konusunda gayretlidir.”
Luka 21:5-6	Bazıları Tapınak’ın güzel taşlarla ve adaklarla süslendiğini konuşurken İsa şöyle dedi: “Gördüğünüz bu şeyler için öyle günler gelecek ki burada taş üstünde taş kalmayacak; hepsi yıkılacak.”
Matta 23:37-38	“Ey Yeruşalim, Yeruşalim, peygamberleri öldüren ve kendisine gönderilenleri taşlayan kent!… İşte, eviniz size ıssız bırakılıyor.”
Yuhanna 14:15	Beni seviyorsanız buyruklarımı tutarsınız.
Yuhanna 14:21	Buyruklarımı alıp onları tutan, beni seven odur. Beni seven Babam tarafından sevilecektir; ben de onu sevecek ve kendimi ona göstereceğim.
Yuhanna 14:23	İsa ona şöyle yanıt verdi: “Biri beni severse sözümü tutar; Babam onu sevecek; biz ona geleceğiz ve onunla birlikte yaşayacağız.”
Yeşaya 25:8	O, ölümü sonsuza dek yok edecek; Egemen RAB bütün yüzlerden gözyaşlarını silecek…
Daniel 12:2	Toprağın tozunda uyuyanların birçoğu uyanacak: kimisi sonsuz yaşama, kimisi utanca ve sonsuz iğrenmeye.
Yuhanna 5:28-29	Buna şaşmayın; çünkü mezarlarda olanların hepsinin O’nun sesini işiteceği bir saat geliyor. İyilik yapanlar yaşam dirilişine, kötülük yapanlar yargı dirilişine çıkacak.