“Sevgili kardeşlerim, eğer vicdanımız bizi suçlamıyorsa, Tanrı’ya tam bir güvenle yaklaşabiliriz” (1. Yuhanna 3:21).
Hayatın kaosu ve zorlukları arasında zihni en çok sakinleştiren şey, gözlerimizi koşulların ötesine kaldırmak ve onların ötesine bakmaktır: Yukarıya, her şeyi bilgece yöneten Tanrı’nın sağlam, sadık ve egemen eline; ve öteye, O’nu sevenler için sessizce hazırladığı güzel sonuca. Soruna odaklanmayı bırakıp ilahi takdire güvenmeye başladığımızda, kalbimiz etrafımızdaki her şey belirsiz görünse bile dinlenmeye başlar.
Eğer güvenle, cesaretle ve gerçek sevinçle yaşamak istiyorsan, Rabbin önünde saf ve kutsal bir hayat yaşamaya odaklan. Onun her bir buyruğuna gayretle itaat etmeye odaklan, bu çoğunluğun yaptıklarına veya savunduklarına aykırı olsa bile. İtaat hiçbir zaman popüler bir yol olmamıştır — ama her zaman doğru yol olmuştur. Her ruh kendi adına hesap verecek ve Tanrı ile olan ilişkin, O’nun bize açıkladığı güçlü Yasaya sadakat üzerine kurulmalıdır. Bu sadakat, gökyüzü ile insan kalbi arasındaki köprüyü sağlam tutan şeydir.
Ve bu itaat yolunda sebat ettikçe olağanüstü bir şey fark edeceksin: Sorunlar ne kadar büyük olursa olsun, hizalanmaya, dağılmaya ya da sahip oldukları gücü kaybetmeye başlarlar. Tanrı’nın esenliği — o gerçek, derin ve kalıcı huzur — hayatında hüküm sürmeye başlar. Ve bu esenlik yalnızca Baba ile barışık olan, O’nun kutsal ve ebedi iradesine itaat ederek O’nunla antlaşma içinde yaşayanlara verilir. -Robert Leighton’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Sevgili Tanrım, hayatın koşullarının Senin egemenliğinden daha yüksek sesle konuşmasına sıkça izin verdiğim doğru. Her şey yerinden çıkmış gibi göründüğünde, zorluklar sıkıştırdığında, zihnim huzursuz olur ve kalbim yorulur. Ama bugün, bir kez daha gözlerimi Sana kaldırıyorum. Sen sadık, bilge ve her şeyin üzerinde egemensin. Hiçbir şey Senin kontrolünden kaçmaz. Sana güvenmeyi ve bu güvenle buyruklarını ruhumun çıpası olarak hatırlamayı seçtiğimde, etrafımdaki durumlar henüz değişmemiş olsa bile huzur geri dönmeye başlar.
Baba’m, bugün Senin önünde cesaretle, sevinçle ve saflıkla yaşamak için ruhumu güçlendirmeni diliyorum. Çoğunluktan ayrı düşse bile, gayretle itaat edebilmem için bana cesaret ver. Hayatımın Senin yollarına sadakatle işaretlenmesini istiyorum, bu dünyanın görüşleriyle değil. Bana, Senin zaten açıkladıklarında kararlılıkla sebat etmeyi öğret; çünkü biliyorum ki ancak o zaman Seninle olan ilişkim sağlam, gerçek ve huzur dolu olacaktır. Senin Yasan, beni Sana bağlayan bağdır — ve bu bağı hiçbir şey için gevşetmek istemiyorum.
Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum, çünkü Senin varlığın her fırtınayı dindirir. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan, fırtına ortasında ruhumu ayakta tutan görünmez bir temel gibidir. Senin buyrukların, en zor günlerde bile düşmemi engelleyen güven halatları gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.
