“Kendin için büyük şeyler mi arıyorsun? Yapma!” (Yeremya 45:5).
Hayatın sakin ve sessiz anlarında Tanrı bizim içimizde en çok çalışır. Tam da orada, O’nun huzurunda sakinleşip sabırla beklediğimizde, O’nun varlığıyla güçleniriz. Dünya bize harekete geçmemiz, koşmamız, kendi başımıza karar vermemiz ve her şeyi kontrol altında tutmamız için baskı yaparken, Tanrı’nın yolu güvenmeye, teslimiyete ve itaat etmeye çağırır. O, önüne geçmemizi istemez; adımlarını takip etmeyi, ışığının bizi yönlendireceğine güvenmeyi öğretmek ister, biz henüz bir sonraki adımı net görmesek bile.
Yaratıcının harika ve güçlü Yasasına — tüm kalbimizle, tüm gücümüzle, tüm dünya karşı olsa bile — itaat etmeye kesin karar verdiğimizde, içimizde derin bir şey olur. Kendi kişisel arzumuz azalmaya başlar ve Tanrı’nın arzusu her şeyin merkezi haline gelir. Tıpkı İsa gibi, kendi isteğini değil, Baba’nın isteğini aradı; biz de aynı teslimiyet ve sevgi ruhuyla yaşamaya başlarız. Ve yalnızca bu itaat yerinde gerçek ruhsal bilgi ve ruhun olgunlaşması gerçekleşir.
Bu temele sahip olmadan Tanrı ile birleşmeye yönelik her türlü girişim boşuna olacaktır. Baba ile paydaşlık, duygularla, güzel sözlerle ya da iyi niyetlerle kurulmaz — O’nun kutsal ve mükemmel buyruklarına itaatle doğar ve büyür. İtaat yoluyla Tanrı ile yan yana yürürüz, O’nun tarafından şekillendirilir, O’nun tarafından yönlendirilir ve sonunda Mesih İsa’da sonsuz yaşam vaadini alırız. İtaat etmek hem yol hem de varış noktasıdır, çünkü orada Tanrı’nın kendisini buluruz. -Isaac Penington’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab isterse.
Benimle dua et: Sevgili Tanrı, gerçekten de sık sık bu dünyanın telaşı ve baskılarıyla sürükleniyorum. Her şey sakin olduğunda, bir şeyler yapmam, bir şeylere karar vermem, bir şeyleri hareket ettirmem gerektiğini düşünüyorum — ama Sen beni sessizliğe, güvene ve Sende dinlenmeye çağırıyorsun. Varlığının önünde durmayı ve sabırla beklemeyi bana öğret; çünkü en çok bu sessizlik anlarında içimde çalıştığını biliyorum. Kalbimi Senin Yasana çevirdiğimde ve Senin ritminde yürümeyi seçtiğimde, koşullara bağlı olmayan bir huzur hissetmeye başlıyorum.
Baba’m, bugün Senden, bana dünyaya ters düşse bile kararlılıkla itaat etme cesaretini içime ekmeni diliyorum. Bana, Senin buyruklarını sevgi ve saygıyla izlemeye kararlı bir ruh ver; tıpkı Oğlun’un Senin buyurduklarının hepsine sadakatle uyması gibi. Senin arzunun hayatımın merkezi olmasını ve kalbimin her şeyden önce Seni hoşnut etmekle sevinmesini istiyorum. Bu olgunlaşma yolunda bana rehberlik et ki, yalnızca Seni tanımakla kalmayayım, Seninle gerçek bir paydaşlıkta yürüyeyim.
Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum; çünkü Seni içtenlikle arayanlardan gizlenmezsin. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, ruhumu yıkayan, yenileyen ve yönlendiren saf sular gibi bir nehirdir. Buyrukların, karanlık gökte yolumu sadakatle gösteren yıldızlar gibidir. Bu duamı değerli İsa’nın adıyla ediyorum, amin.
