“Rab benim kayam, kalemim ve kurtarıcımdır; Tanrım, sığındığım kayam, kalkanım, kurtuluşumun gücü, yüksek sığınağımdır” (Mezmurlar 18:2).
Tanrı ile gerçekten yürüyenler, kurtuluşun sadece geçmişte yaşanmış bir olay olmadığını, deneyimleriyle bilirler. Kurtuluş günlük bir gerçekliktir, sürekli bir ihtiyaçtır. Kendi yüreklerinin zayıflığını, ayartıların gücünü ve düşmanın kurnazlığını kısmen de olsa bilenler, Rab’bin sürekli yardımı olmadan zaferin mümkün olmadığını bilirler. Bedenle ruh arasındaki mücadele bir başarısızlık işareti değil, göksel aileye ait olanların bir alametidir.
İşte bu günlük mücadelede Tanrı’nın yüce buyrukları yaşam araçları olarak ortaya çıkar. Onlar sadece yolu göstermekle kalmaz — ruhu da güçlendirirler. İtaat, tek başına bir kanıt değil, sürekli bir iman, seçim ve bağımlılık egzersizidir. Dirilmiş Mesih yalnızca bizim için ölmedi; şimdi, bu tehlikelerle dolu dünyada yürürken, an be an bizi desteklemek için yaşamaktadır.
Baba, planlarını yalnızca itaatkâr olanlara açıklar. Ve O’nun her gün sunduğu kurtuluş, sadakatle yürümeyi seçenlere, savaşın ortasında bile, açıktır. Bugün ihtiyacını kabul et ve bu diri ve mevcut kurtuluşu itaatle ara. -J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Rabbim, kurtuluşun sadece geçmişte aldığım bir şey olmadığını, bugün — burada, şimdi — ihtiyacım olan bir şey olduğunu bana gösterdiğin için Sana şükrediyorum. Her sabah, ayakta kalmak için Sana ne kadar muhtaç olduğumu yeniden keşfediyorum.
Zayıflığımı umutsuzluğa kapılmadan kabul etmeme ve her zaman yardımın için Sana dönmeme yardım et. Varlığın çatışmanın ortasında beni ayakta tutsun ve Sözüne itaat etmek beni güvenle yönlendirsin.
Ey sevgili Tanrım, bana diri, mevcut ve güçlü bir kurtuluş sunduğun için Sana teşekkür ediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, günlük savaşlarda beni koruyan kalkandır. Buyrukların, beni zafere bağlayan yaşam zincirleridir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
