“Rab benim çobanımdır, eksiğim olmaz. Beni yemyeşil çayırlarda yatırır, sakin sulara götürür” (Mezmurlar 23:1-2).
Sadece ruhsal gözlerle görülebilen bir tür otlak vardır: yıllar boyunca Tanrı’nın ilahi sağlayışının bakımı. Rab’bin bizi nasıl yönlendirdiğine — iyi ve zor zamanlarda — bakmak için durduğumuzda, en basit nimetlerin bile, bir tabak yemek ya da bir barınak gibi, İyi Çobanımızın elinden geldiğini anladığımızda ne kadar tatlı ve özel hale geldiğini fark ederiz. Önemli olan sağlanan şeyin büyüklüğü değil, onu sağlayanın O olduğundan emin olmaktır.
Tanrı’nın bu derin bakımını kavramak, O’nun yüce Yasasına itaat edenlerin yüreğinde doğar. Muhteşem buyrukları aracılığıyla, O’nun elini en sıradan durumlarda bile tanımayı öğreniriz. Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilen Yasa, bize şükran ve sezgiyle yaşamayı, dünyanın tesadüf gördüğü yerde amaç görmeyi ve çöllerde bile huzur bulmayı öğretir. Sağlayışın her ayrıntısı, yürek itaatle yürüdüğünde daha da tatlı olur.
İlahi sağlayışın çayırlarında otlamayı öğren. Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ve kurtuluş için gönderir. Rab’bin olağanüstü buyrukları, Tanrı’nın günlük bakımını tanıman için bir mercek olsun. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve her “bir tutam samanı” sevgi şölenine dönüştürür. -J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Rabbim, Çobanım, en küçük şeylerde bile Senin bakımını görebilmem için gözlerimi aç. Ne kadar basit görünürse görünsün, hiçbir nimeti küçümsemememi sağla.
Görkemli Yasan aracılığıyla bana günlük desteğine güvenmeyi öğret. Buyrukların, her ayrıntıda sadakatini tanımama yol göstersin.
Ey sevgili Rab, sağlayışının her gün bana ulaştığı için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, ruhumun dinlendiği yeşil otlak gibidir. Buyrukların, ruhumu güçlendiren saf bir gıda gibidir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
