“İşte seni arıttım, ama gümüş gibi değil; seni sıkıntı ocağında denedim” (Yeşaya 48:10).
“Sınanma ateşi” Tanrı’nın yalnızca bazı kullarına özgü veya tuhaf bir şey değildir. Aksine, seçilmiş olan herkesin yolunun bir parçasıdır. Rab’bin kendisi, O’na ait olanların sıkıntı ocağında denendiğini açıkça bildiriyor. Bu, Tanrı tarafından çağrılan her ruhun, az ya da çok, acı yoluyla arıtıldığı anlar yaşayacağı anlamına gelir—bu tesadüf değil, ilahi bir tasarıdır.
Bu yüzden, Rab’bin görkemli Yasası imanlının hayatında çok gereklidir. Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilen o yüce buyruklar, acının sürecin bir parçası olduğunu anlamamız için bizi hazırlar. Sürekli itaat, fırının harareti arttığında dimdik durmamız için bizi güçlendirir. Tanrı’nın Yasası’nın rehberliğinde yaşayan, denemeye şaşırmaz; aksine, bunu ait olmanın bir mührü ve olgunlaşmanın bir yolu olarak görür.
Eğer ateşin içinden geçiyorsan, cesaretini kaybetme. Baba, itaat edenleri Oğul’a bağışlanma ve kurtuluş için gönderir ve kutsar. Rab’bin olağanüstü buyruklarının acı ortasında seni ayakta tutan temel olmasına izin ver. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir—ve bizi ateşte arıtılmış altın gibi sınar. -J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Arıtan Rab, sıkıntı ateşi beni sardığında, beni Senin seçtiğini hatırlamama yardım et. Ocağı reddetmeyeyim, aksine orada Sana yücelik vereyim.
En zor anlarda bile Senin görkemli Yasana itaat etmeyi bana öğret. Buyrukların, Senin elinle şekillenirken dimdik durmam için bana güç versin.
Ey sevgili Rab, beni yok etmek için değil, olgunlaştırmak için sınadığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Kudretli Yasan, yakmadan arıtan bir ateş gibidir. Buyrukların, beni Senin isteğine göre şekillendiren göksel aletlerdir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.
