“Ama sen dua ettiğinde, odana gir, kapını kapat ve gizlide olan Baban’a dua et; gizlide gören Baban da seni açıkça ödüllendirecektir” (Matta 6:6).
Dua ettiğimizde Tanrı’nın canlı varlığını hisseder ve O’nun görkemini seyrederiz. Dünyanın gürültüsünü geride bırakıp sessizliğin ve paydaşlığın huzurunu aradığımızda, gökyüzü ruhumuza dokunur. Bu anlarda kalbimiz huzur bulur, Kutsal Ruh konuşur ve biz Oğul’un suretine göre şekilleniriz. Dua, her gün için güç ve yön bulduğumuz sığınaktır.
Ancak gerçek dua, itaatle birlikte yeşerir. Yaratıcı ile yakınlık isteyen, O’nun güçlü Yasası’na ve muhteşem buyruklarına uymalıdır. Baba, isyancılara değil, O’nun buyurduklarını sevgiyle yerine getirmeye çalışanlara kendini açıklar. Peygamberlere ve İsa’ya verilen sözler hâlâ canlıdır ve kutsal bir yaşam için yol haritasıdır.
Kutsama, dua ile itaat birleştiğinde gelir. Baba, böylece itaatkâr olanları Oğul’a yönlendirir; bağışlama ve kurtuluş için. İtaat etmeye istekli bir kalple dua et, Rab yolunu aydınlatacaktır. J. R. Miller’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Sevgili Baba, sessizlikte huzurunda bulunuyorum. Dünyanın gürültüsünü uzaklaştırıp, Senin sesini duymak ve varlığını hissetmek istiyorum. Mücadelelerimde bana güç ver ve Seninle daha fazla paydaşlık anı aramayı öğret.
Rab, bana dua etmenin aynı zamanda itaat etmek olduğunu anlamamda yardım et ve Senin tasarılarının yaşam ve barış olduğunu göster. Gözlerimi aç ki, Senin Yasanın güzelliğini ve buyruklarının değerini görebileyim.
Ey sevgili Tanrı, duada varlığını hissetmeme izin verdiğin için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan Senin yoluma ışıktır. Buyrukların yaşama götüren hazinelerdir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
