“Kalk, parılda, çünkü senin ışığın geliyor ve Rab’bin görkemi üzerine doğuyor” (Yeşaya 60:1).
Mesih’te diriltilmek ile O’nunla birlikte kaldırılmak arasında bir fark vardır. Diriltilmek başlangıçtır; yürek uyandığında, günahın ağırlığını hissettiğinde ve Tanrı’dan korkmaya başladığında olur. Fakat kaldırılmak daha ötesidir: karanlıktan çıkmak, suçluluk mezarını terk etmek ve Rab’bin görkemli huzurunun ışığında yürümektir. Mesih’in diriliş gücünü sadece uzak bir vaat olarak değil, şimdi dönüştüren ve özgürleştiren yaşayan bir güç olarak deneyimlemektir.
Ruhsal hayattan zaferli yaşama geçiş ancak Yüceler Yücesi’nin muhteşem buyruklarında yürümeyi seçtiğimizde gerçekleşir. İtaat bizi suçluluk bilincinden Tanrı’nın huzurunda özgürlüğe, vicdanın uyanışından paydaşlığa götürür. Kutsal Ruh’un bizi kaldırmasına izin verdiğimizde, ruh korkunun üzerine yükselir ve sevinci, güveni ve huzuru İsa’da bulur.
Bu yüzden, sadece uyanmış olmakla yetinme; Rab’bin seni tamamen kaldırmasına izin ver. Baba, Mesih’te yaşamın tam ışığında, geçmişin zincirlerinden özgür ve sonsuzluğa götüren itaate güçlenmiş olarak yaşamanı ister. J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab’bin lütfu olursa.
Benimle dua et: Sevgili Baba, ruhumu yaşama uyandırdığın ve Seninle tam paydaşlıkta yaşamam için beni çağırdığın için Sana övgüler sunuyorum. Beni her türlü karanlıktan çıkar ve ışığında yürümemi sağla.
Rab, bana Senin muhteşem buyruklarına göre yaşamamda yardım et ki, sadece uyanmakla kalmayayım, aynı zamanda Oğlunun huzurunda güç ve özgürlükle kalkayım.
Ey sevgili Tanrı, beni suçluluk mezarından Mesih’te yaşama kaldırdığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin kudretli Yasan ölümden yaşama götüren merdivenimdir. Buyrukların ruhumu ısıtan ve yenileyen ışık huzmeleridir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.
