“Ateş sürekli olarak sunakta yanacak; sönmeyecek” (Levililer 6:13)
Ateşi yanık tutmak, söndükten sonra yeniden yakmaya çalışmaktan çok daha kolaydır. Ruhsal yaşamımızda da durum aynıdır. Tanrı, bizi O’nda sürekli kalmaya çağırır; ateşi itaat, dua ve sadakatle beslememizi ister. Kalbimizin sunağına her gün özen gösterdiğimizde, Rab’bin varlığı içimizde canlı ve etkin kalır; sürekli yeniden başlamak zorunda kalmayız.
Adanmışlık alışkanlığı oluşturmak zaman alır ve başlangıçta çaba gerektirir; fakat bu alışkanlık Tanrı’nın muhteşem buyrukları üzerine kurulduğunda, kimliğimizin bir parçası haline gelir. Rab’bin yolunda hafiflik ve özgürlükle yürümeye başlarız; çünkü itaat artık bir yük değil, bir sevinç olur. Hep başa dönmek yerine, ilerlemeye, olgunlaşmaya ve Baba’nın bizim için gerçekleştirmek istediği şeylere doğru yürümeye çağrılırız.
Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ve kurtuluş için gönderir. Bugün ateşi disiplin, sevgi ve sebatla yanık tutmayı seçin. Başlangıçta bir çaba olan şey zamanla bir zevke dönüşecek ve kalbinizin sunağı Tanrı’nın önünde parlamaya devam edecektir. -A. B. Simpson’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Rabbim, Senin varlığının ateşini içimde canlı tutmayı bana öğret. Dengesiz olmayayım, iniş çıkışlarla yaşamayayım; bana ait olan sunağı özenle koruyarak sarsılmaz kalayım.
Kutsal alışkanlıklarımı gayret ve sadakatle geliştirmeme yardım et. İtaat, günlük yaşamımda sürekli bir yol olsun; Senin yollarında yürümek nefes almak kadar doğal hale gelsin.
Ey sevgili Baba, ateşi yanık tutmanın değerini bana gösterdiğin için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Kudretli Yasan, adanmışlığımı besleyen saf yakıttır. Buyrukların, kalbimi aydınlatan ve ısıtan canlı alevlerdir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
