“Onlar çölde dolaşıyorlardı, kaybolmuş ve evsizdiler. Aç ve susuzdular, ölümün eşiğine geldiler. Sıkıntıları içinde Rab’be yakardılar, O da onları dertlerinden kurtardı.” (Mezmurlar 107:4-6).
Tanrı’ya sadakatle uymak çoğu zaman yalnız bir yolu seçmek anlamına gelir. Evet, bu yol bir çöl gibi görünebilir — kuru, zorlu, alkışsız. Ama tam da orada, Tanrı’nın kim olduğunu ve O’nda gerçekte kim olduğumuzu en derin derslerle öğreniriz. İnsanların onayını aramak, yavaş yavaş zehir içmek gibidir. Bu, ruhu tüketir; çünkü bizi değişken ve sınırlı insanları memnun etmek için yaşamaya zorlar, ebedi ve değişmeyen Tanrı’yı yüceltmek yerine. Gerçek bir Tanrı adamı ya da kadını, yalnız yürümeye hazır olmalı; çünkü Rab’bin arkadaşlığı, tüm dünyanın kabulünden daha değerlidir.
Tanrı ile yürümeye karar verdiğimizde, O’nun sesini duyacağız — sağlam, sürekli ve ayırt edilemez bir şekilde. Bu, kalabalığın sesi ya da insan görüşlerinin yankısı olmayacak; Rab’bin tatlı ve güçlü çağrısı olacak: güven ve itaat et. Ve bu çağrı bizi her zaman aynı noktaya götürür: O’nun güçlü Yasasına itaat etmeye. Çünkü yaşam yolu ondadır. Tanrı bize Yasasını bir yük olarak değil, sadık bir harita olarak verdi; berekete, korumaya ve her şeyden önce Mesih’te kurtuluşa götüren bir harita. Ona uymak, yalnız da olsa güvenli bir yolda yürümektir.
Bu nedenle, yalnız yürümek gerekiyorsa, yürü. Başkalarının onayını kaybetmek Tanrı’yı hoşnut etmek için gerekiyorsa, öyle olsun. Çünkü Baba’nın muhteşem buyruklarına itaat etmek, kalıcı barış, dünyanın tuzaklarından kurtuluş ve gökle gerçek bir paydaşlık getirir. Ve Tanrı ile yürüyen, sessizlikte ve yalnızlıkta bile, asla gerçekten yalnız değildir. -A. B. Simpson’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Sevgili Baba, çöl gibi görünen anlarda bile Senin sürekli varlığın için Sana teşekkür ediyorum. Seninle yürümek çoğu zaman anlaşılmaktan, takdir edilmekten ya da başkaları tarafından kabul görmekten vazgeçmeyi gerektiriyor, bunu biliyorum. Ama biliyorum ki, Senin yanında olmanın huzuru hiçbir şeyle kıyaslanamaz. Sesini her şeyden çok değerli kılmayı bana öğret.
Rab, insanları hoşnut etme arzusundan beni kurtar. Yalnız yürümek anlamına gelse bile Seninle yürümek istiyorum. Sesini duymak, çağrına itaat etmek ve güçlü Yasana göre yaşamak istiyorum; çünkü biliyorum ki, bu yol berekete, kurtuluşa ve özgürlüğe götürür. Adımlarım yalnız da olsa, Senin gerçeğinde sağlam olsun.
Ey En Kutsal Tanrı, Seninle kutsallık içinde yürüyenlere sadık olduğun için Sana tapıyorum ve Seni övüyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, karanlıkta parlayan bir yol gibi sadık yürekleri tahtına götürür. Buyrukların, Sana itaat edenlerin adımlarını sağlamlaştıran ebedi demirler gibidir; dünya uzaklaşsa da. Duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.
