“Rabbin dağına kim çıkacak? Onun kutsal yerinde kim duracak? Elleri temiz, yüreği pak olan” (Mezmurlar 24:3-4).
Birçoğumuz Tanrı’nın dağlarına tırmanmaktan korktuğumuz için ovalarda kalıyoruz. Yolun zor, dik ve talepkâr göründüğü için alçak yerlerde rahatça yerleşiyoruz. Fakat asıl tırmanışın çabasında yeni görüşler, daha temiz hava ve Rabbin yoğun varlığı ile karşılaşırız. İlk bakışta korkutucu görünen tepeler, vadide kaldığımız sürece asla deneyimleyemeyeceğimiz kutsamalar ve vahiyler saklar.
İşte tam da burada Yüceler Yücesi’nin muhteşem buyrukları devreye girer. Onlar sadece bize yol göstermez, aynı zamanda ilerlememiz için güç de verirler. İtaat etmeyi seçtiğimizde, rahatlığı bırakıp Tanrı’nın yüksekliklerine tırmanmak için cesaret kazanırız. Her sadık adımda, ovada olmayan yeni yakınlık, bilgelik ve ruhsal olgunluk seviyelerini keşfederiz.
Bu nedenle, Rabbin dağlarından korkma. Kendi kendine yetmeyi bırak ve Baba’nın seni götürmek istediği yüksek yerlere doğru ilerle. Bu yüksekliklerde itaatle yürüyenler, yaşamın doluluğunu bulur ve affın ve sonsuz kurtuluşun olduğu Oğul’a yönlendirilmek için hazırlanır. J. R. Miller’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab dilerse.
Benimle dua et: Sevgili Baba, hayatımdaki tepeler ve vadiler için Sana övgüler sunuyorum. Yolun her kısmının Senin kontrolünde olduğunu biliyorum.
Rab, her zorluğu Senin muhteşem buyruklarına itaat ederek karşılamayı bana öğret; biliyorum ki, zorluklar bile Senin tarafından hazırlanmış kutsamalar getirir.
Ey sevgili Tanrım, Sana şükrediyorum çünkü tepelerimi yağmur alan yerlere, vadilerimi verimli tarlalara dönüştürüyorsun. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan dağlarda sağlam bir patikadır. Buyrukların ise yüreğimi bereketlendiren yağmurlardır. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
