“Sana yol gösterecek, seni eğitecek ve izlemen gereken yolu sana öğreteceğim; gözlerimle sana rehberlik edeceğim” (Mezmurlar 32:8).
En yüksek ruhsal yaşam, sürekli bir çabayla değil, akışkanlıkla — Hezekiel’in görümünde gördüğü derin nehir gibi — karakterizedir. O nehre dalan kişi, akıntıya karşı savaşmayı bırakmayı ve onun gücüyle yönlendirilmenin ne demek olduğunu öğrenir. Tanrı, bizim de böyle yaşamamızı ister: Varlığıyla doğal bir şekilde yönlendirilen, itaat etmeye alışmış bir yürekten doğan kutsal alışkanlıklarla harekete geçen bir hayat.
Fakat bu hafiflik kendiliğinden ortaya çıkmaz. Bizi ayakta tutan ruhsal alışkanlıkların kasıtlı olarak oluşturulması gerekir. Bunlar küçük seçimlerle başlar; Tanrı’nın gösterdiği yolda yürümeye dair kararlı kararlarla. Her itaat adımı bir sonrakini güçlendirir, öyle ki itaat artık bir yük değil, bir sevinç halini alır. Rab’bin muhteşem buyrukları, sürekli uygulandığında, ruhumuzun güvenle ve huzurla yürüdüğü içsel patikalara dönüşür.
Baba, itaat edenleri bağışlanma ve kurtuluş için Oğul’a gönderir ve kutsar. Bu yüzden, zorluk hissetseniz bile sadakatle başlamalısınız. Kutsal Ruh, sizde istikrarlı, huzurlu ve yukarıdan gelen güçle dolu bir itaat yaşamı şekillendirmeye hazırdır. -A. B. Simpson’dan uyarlanmıştır. Yarın, Rab isterse tekrar görüşmek üzere.
Benimle dua et: Rabbim, Seninle hafiflik ve süreklilik içinde yürümek istiyorum. Ruhsal hayatım iniş çıkışlarla değil, içimde Senin varlığının sürekli akışıyla şekillensin. Ruhunun akıntısına kendimi bırakmayı bana öğret.
Senin istediğin kutsal alışkanlıkları cesaretle oluşturmamda bana yardım et. Küçük de olsa her itaat eylemi, bir sonraki adımım için yüreğimi güçlendirsin. İtaat etmek, dönüştürülmüş doğam olana dek bana sağlamlık ver.
Ey sevgili Tanrım, Senin Ruhunun bende sabırla çalıştığı için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, yaşam nehrinin aktığı derin bir yataktır. Buyrukların, beni huzura götüren kutsal dürtülerdir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
