“Sonra Avram’ı dışarı çıkarıp ona dedi ki: ‘Göğe bak ve yıldızları say, eğer sayabilirsen.’” (Yaratılış 15:5)
İbrahim gibi, çoğu zaman biz de kendi “çadırlarımızda” — zihinsel sınırlarımızda, korkularımızda ve kaygılarımızda — kapalı kalıyoruz. Fakat Rab bizi dışarı çağırıyor, gözlerimizi göğe kaldırmamızı ve daha uzağı görmemizi istiyor. Bizi dar alanlardan geniş bir bakış açısına davet ediyor; ayaklarımızı O’nun isteğinde sağlam tutmamızı ve yüreğimizi O’nun planladıklarına açmamızı istiyor. Yukarı baktığımızda, Tanrı’nın düşüncelerinin bizimkinden çok daha yüce olduğunu ve O’nun yollarının hayal ettiğimizden her zaman daha büyük olduğunu fark ederiz.
Bu daha geniş yaşamı deneyimlemek için, Yüceler Yücesi’nin görkemli Yasası’na göre yürümek gerekir. Bu yasa bizi içsel hapishanelerimizden özgür kılar, kendimize koyduğumuz sınırları kırar ve Babanın rehberliğine güvenmeyi öğretir. İtaatle atılan her adım, dünyayı ve yaşamı Tanrı’nın bakış açısından görmeye bir davettir; insanın kısa görüşünü Yaradan’ın sonsuz görüşüyle değiştirmektir.
Bu nedenle, sınırlamanın “çadırından” çık ve Tanrı’nın vaatlerinin “göğüne” gir. O, açık ufuklarla yaşamanı, yüce buyruklarıyla yönlendirilmeni ve İsa’da sonsuz yaşamı miras almaya hazırlanmanı ister. John Jowett’ten uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Sevgili Baba, dar alanlardan beni çıkarıp beni Senin vaatlerinin göğünü görmeye götürmen için huzurunda bulunuyorum. Gözlerimi, Senin daha büyük planlarını görebilmem için aç.
Rab, beni yönlendir ki, Senin görkemli Yasana itaatle yürüyeyim ve küçük düşünceleri Senin amacının geniş bakış açısıyla değiştireyim. Her günü Senin bakımına güvenerek yaşamamı sağla.
Ey sevgili Tanrım, beni kendi sınırlamalarımdan dışarı çağırdığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim sonsuz Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan ruhum için sonsuz bir ufuktur. Senin buyrukların, yolumda bana rehberlik eden yıldızlardır. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.
