“Sevgili kardeşlerim, eğer vicdanımız bizi suçlamıyorsa, Tanrı’ya tam bir güvenle yaklaşabiliriz” (1. Yuhanna 3:21).

Hayatın kaosu ve zorlukları arasında zihni en çok sakinleştiren şey, gözlerimizi koşulların ötesine kaldırmak ve onların ötesine bakmaktır: Yukarıya, her şeyi bilgece yöneten Tanrı’nın sağlam, sadık ve egemen eline; ve öteye, O’nu sevenler için sessizce hazırladığı güzel sonuca. Soruna odaklanmayı bırakıp ilahi takdire güvenmeye başladığımızda, kalbimiz etrafımızdaki her şey belirsiz görünse bile dinlenmeye başlar.

Eğer güvenle, cesaretle ve gerçek sevinçle yaşamak istiyorsan, Rabbin önünde saf ve kutsal bir hayat yaşamaya odaklan. Onun her bir buyruğuna gayretle itaat etmeye odaklan, bu çoğunluğun yaptıklarına veya savunduklarına aykırı olsa bile. İtaat hiçbir zaman popüler bir yol olmamıştır — ama her zaman doğru yol olmuştur. Her ruh kendi adına hesap verecek ve Tanrı ile olan ilişkin, O’nun bize açıkladığı güçlü Yasaya sadakat üzerine kurulmalıdır. Bu sadakat, gökyüzü ile insan kalbi arasındaki köprüyü sağlam tutan şeydir.

Ve bu itaat yolunda sebat ettikçe olağanüstü bir şey fark edeceksin: Sorunlar ne kadar büyük olursa olsun, hizalanmaya, dağılmaya ya da sahip oldukları gücü kaybetmeye başlarlar. Tanrı’nın esenliği — o gerçek, derin ve kalıcı huzur — hayatında hüküm sürmeye başlar. Ve bu esenlik yalnızca Baba ile barışık olan, O’nun kutsal ve ebedi iradesine itaat ederek O’nunla antlaşma içinde yaşayanlara verilir. -Robert Leighton’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, hayatın koşullarının Senin egemenliğinden daha yüksek sesle konuşmasına sıkça izin verdiğim doğru. Her şey yerinden çıkmış gibi göründüğünde, zorluklar sıkıştırdığında, zihnim huzursuz olur ve kalbim yorulur. Ama bugün, bir kez daha gözlerimi Sana kaldırıyorum. Sen sadık, bilge ve her şeyin üzerinde egemensin. Hiçbir şey Senin kontrolünden kaçmaz. Sana güvenmeyi ve bu güvenle buyruklarını ruhumun çıpası olarak hatırlamayı seçtiğimde, etrafımdaki durumlar henüz değişmemiş olsa bile huzur geri dönmeye başlar.

Baba’m, bugün Senin önünde cesaretle, sevinçle ve saflıkla yaşamak için ruhumu güçlendirmeni diliyorum. Çoğunluktan ayrı düşse bile, gayretle itaat edebilmem için bana cesaret ver. Hayatımın Senin yollarına sadakatle işaretlenmesini istiyorum, bu dünyanın görüşleriyle değil. Bana, Senin zaten açıkladıklarında kararlılıkla sebat etmeyi öğret; çünkü biliyorum ki ancak o zaman Seninle olan ilişkim sağlam, gerçek ve huzur dolu olacaktır. Senin Yasan, beni Sana bağlayan bağdır — ve bu bağı hiçbir şey için gevşetmek istemiyorum.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum, çünkü Senin varlığın her fırtınayı dindirir. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan, fırtına ortasında ruhumu ayakta tutan görünmez bir temel gibidir. Senin buyrukların, en zor günlerde bile düşmemi engelleyen güven halatları gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Bana dön ve bana merhamet et; kuluna kendi gücünü ver” (Mezmurlar 86:16).

Kalbimiz, Tanrı’yı her şeyin başlangıcı ve sonu olarak isteme konusunda derin ve bitmek bilmeyen bir arzuyla dolduğunda — her sözün, her eylemin, her kararın ardındaki sebep olarak, gün doğumundan gün batımına kadar — içimizde harika bir şey olur. En büyük özlemimiz, bizi Yaratan’ı hoşnut etmek olduğunda ve O’nun harika Yasasına sürekli itaat etmeye odaklanarak yaşamayı seçtiğimizde, tıpkı gökteki meleklerin O’nun buyruklarını hemen yerine getirmek için yaşadıkları gibi, o zaman Kutsal Ruh’a yaşayan bir sunu oluruz.

Bu tam teslimiyet bizi Tanrı ile gerçek ve sürekli bir paydaşlığa götürür. Ve bu paydaşlıktan, zayıflık anlarında güç, sıkıntı saatlerinde teselli ve bu geçici dünyadaki yolculuğumuz boyunca koruma doğar. Tanrı’nın Ruhu adımlarımızı netlikle yönlendirmeye başlar, çünkü kalbimiz artık kendini hoşnut etmeye çalışmaz, aksine Baba’yı hoşnut etmeye çalışır. O’nun Yasasına itaat etmek bir zevk haline gelir — O’na olan sevgimizin ve saygımızın doğal bir ifadesi olur.

Böyle yaşamak, bu geçici dünyada güvenle yürümek demektir; mücadeleler ve zorluklar arasında bile, Rab’bin kendi halkı için hazırladığı sonsuz zenginliklere doğru ilerlemektir. İtaatkâr bir ruh, burada yeryüzünde bile göğün bir parçasını tadabilir, çünkü o ruh zaten yüceliğe doğru yürümektedir. Ve her şey bu yakıcı arzuyla başlar: Her şeyde Tanrı’yı hoşnut etmek, O’nun kutsal, adil ve güçlü Yasasına tam bir itaatle yaşamak. -William Law’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, gerçekten de sık sık geçici şeylerle dikkatim dağılıyor ve gerçekten önemli olanı önceliklendirmeyi bırakıyorum: Sana hoşnut olmak için yaşamak. Çoğu zaman varlığını arıyorum, ama günümdeki her sözün, her eylemin ve her kararın merkezine Seni koymuyorum. Varlığımın gerçek amacının Sana yaşayan bir sunu olmak — itaatkâr, teslim olmuş ve adanmış — olduğunu unutuyorum. Senin harika Yasana samimiyetle döndüğümde, kalbimin Seninkiyle uyumlanmaya başladığını ve içimdeki her şeyin düzen, huzur ve yön bulduğunu fark ediyorum.

Baba’m, bugün Senden, her şeyde Sana hoşnut olma arzusunu içimde yakmanı diliyorum. Ruhumun odağı kendimi hoşnut etmek değil, her adımımda Senin adını yüceltmek olsun. Seninle gerçek bir paydaşlık içinde yaşamak, zayıflıklarımda Senin gücünü hissetmek ve en sessiz günlerde bile Sesini duymak istiyorum. Yollarını sevmeyi, itaat etmeyi bana öğret, çünkü kalbim Senin Sözüne ve buyruklarına zevk buldu. Rabbim, bu teslimiyetin günlük, samimi ve tam olabilmesi için bana istikrar ver.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyorum ve Seni yüceltiyorum, çünkü Sen benim için her şeysin — varlığımın başlangıcı, ortası ve sonu. Sevgili Oğlun, benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan ruhum için bal gibi ve sendeleyen ayaklarım için sağlamlıktır. Senin buyrukların, Seni sevenler için sevinç ve Sana sadakatle uyanlar için korumadır. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“İnsan daima ne ekerse onu biçecektir” (Galatyalılar 6:7).

Ruhumuzun tutumları, arzuları ve eğilimleri—bir gün gökte mükemmelleşecek olanlar—birdenbire yeni ve bilinmeyen bir şey olarak ortaya çıkmazlar. Bunlar, bu dünyadaki hayatımız boyunca geliştirilip, beslenip, uygulanmalıdır. Şu gerçeği anlamamız çok önemlidir: Kutsalların sonsuzluktaki mükemmelliği, başka bir varlığa sihirli bir şekilde dönüşmek anlamına gelmez; bunun yerine, burada, ruhun Tanrı’ya teslim olmayı ve O’nun kutsal ve harika Yasasına itaat etmeyi seçtiği anda başlayan bir sürecin tamamlanmasıdır.

Bu dönüşümün başlangıç noktası itaattir. Daha önce itaatsiz olan bir ruh, Yaratıcı’nın önünde alçalıp O’nun buyruklarına göre yaşamaya karar verdiğinde, Tanrı derin ve sürekli bir şekilde çalışmaya başlar. O yaklaşır, öğretir, güçlendirir ve bu ruhu artan bir paydaşlık ve kutsallık yolunda yönlendirir. İtaat, Tanrı’nın Ruhu’nun özgürce hareket ettiği verimli toprak haline gelir; karakteri şekillendirir ve duyguları kendi isteğine göre inceltir.

Bu nedenle, nihayet göğe vardığımızda yeni bir şeye başlamış olmayacağız; yalnızca burada başlayan bir yolu sürdüreceğiz—bu yol, güçlü, şefkatli ve sonsuz Tanrı Yasasına itaat etmeye karar verdiğimiz anda başladı. Gökteki mükemmel kutsallık, o zaman, dünyada yaşanan sadakatin görkemli bir açılımı olacaktır. Bu yüzden kaybedecek zaman yok: Bugün atılan her itaat adımı, yarın ebedi yüceliğe bir adım daha yaklaştırır. -Henry Edward Manning’den uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab bize izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, bana gökte beni bekleyen mükemmelliğin yabancı ya da uzak bir şey olmayıp, şimdi, tam da bu anda başlayan bir teslimiyet hayatının devamı olacağını gösterdiğin için Sana teşekkür ediyorum. Yolun sonunda başka bir varlığa dönüşmemi beklemiyorsun; bunun yerine, Senin Ruhunun beni adım adım, Senin kutsal ve harika Yasana itaat etmeyi seçerken dönüştürmesine izin vermemi istiyorsun. Burada dünyada gösterilen her sadık tutumun, ruhumu ebedi yüceliğe hazırlayan sürecin bir parçası olduğu için teşekkür ederim.

Baba’m, bugün Senden bana Sana itaat etme arzusunu sürekli olarak ekmeni diliyorum. Bu seçimi ertelememem ve küçük sadakat eylemlerinin değerini küçümsememem için bana yardım et. Anlamamı sağla ki, itaatte Senin Ruhun özgürce hareket eder, karakterimi şekillendirir ve duygularımı Senin isteğine göre inceltir. Mücadeleler arasında bile, Senin Yasanda kararlı kalmam için beni güçlendir; çünkü gerçek dönüşümün bu toprakta gerçekleştiğini biliyorum.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Sana övgüler sunuyorum; çünkü beni şimdiden sonsuz olana hazırlıyorsun. Sevgili Oğlun benim sonsuz Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, beni şefkatle ve kararlılıkla mükemmel kutsallığa götüren bir ışık yolu gibidir. Buyrukların, kalbime ekilen ilahi tohumlar gibi, burada çiçek açar ve sonsuzlukta tamamlanır. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Her şeyde şükredin, çünkü bu, Mesih İsa’da sizin için Tanrı’nın isteğidir” (1. Selanikliler 5:18).

Tanrı’nın sizin için bir planı var — bunda hiç şüphe yok. Ama şunu hatırlamak önemlidir: plan O’nundur, sizin değil. Ve siz bu planı kendi isteklerinize göre şekillendirmeye çalıştığınız sürece, Yaratıcı’nın iradesiyle sürekli bir çatışma içinde olacaksınız. Bu yüzden birçok Hristiyan hayal kırıklığı yaşıyor: dua ediyorlar, oruç tutuyorlar, planlar yapıyorlar, ama hiçbir şey yolunda gitmiyor. Çünkü aslında, Tanrı’ya danışmadan aldıkları kararları O’nun kutsamasını hâlâ istiyorlar. Gerçek huzur, ancak direnmekten vazgeçip Tanrı’nın planını tam olarak O’nun çizdiği gibi kabul ettiğimizde gelir.

Belki şöyle diyorsunuz: “Ama Tanrı’nın planının ne olduğunu bilseydim, kabul ederdim!” İşte burada birçok kişinin gözden kaçırdığı bir nokta var: Tanrı, itaat etmeye istekli olmayanlara planının ayrıntılarını açıklamakla ilgilenmez. Tanrı’nın isteği ulaşılmaz bir sır değildir — sorun şu ki, çok az kişi zaten açıklananı yerine getirmeye isteklidir. Yönlendirme, görev veya amaç istemeden önce, zaten açık olanı yerine getirmek gerekir. Peki ne açıktır? Tanrı’nın kudretli, bilge ve sonsuz Yasası; Eski Antlaşma’da kaydedilmiş ve İsa tarafından dört İncil’de yeniden vurgulanmıştır.

İtaat her zaman açıklamadan önce gelir. Ancak Baba’nın iradesine teslim olup O’nun buyruklarına bağlı kaldığımızda, O bir sonraki adımı göstermeye başlar. Ve açıklamayla birlikte görev, kutsamalar ve nihayetinde Mesih’te kurtuluş da gelir. Kestirme yol yoktur. Baba, isyankârları yönlendirmez. O, itaatkârları yönlendirir. Tanrı’nın hayatınız için planını bilmek mi istiyorsunuz? Bugün, O’nun zaten buyurduğu her şeye itaat etmeye başlayın. Geri kalan her şey, doğru zamanda — açıklıkla, yönlendirmeyle ve O’nun Ruhunun canlı varlığıyla — eklenecektir. -J. R. Miller’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, hayatımda ne yaptığını anlamadığımda sık sık hayal kırıklığına uğradığım doğrudur. Sana yaklaşmaya çalışıyorum, ama hâlâ her şeyin kendi zamanımda ve istediğim gibi olmasını istiyorum. Planlarım gerçekleşmediğinde, Senin uzak olduğunu düşünmeye meylediyorum; oysa aslında, Senin onaylamadığın yollarda ısrar eden benim. Sen, buyrukların aracılığıyla nasıl yaşamam gerektiğini zaten açıkça gösterdin, ama çoğu zaman açıklananı görmezden geliyor ve yeni cevaplar bekliyorum; oysa ihtiyacım olan, zaten bildiğime itaat etmek.

Baba’m, bugün Senden, geleceği kontrol etme arzusunu benden almanı ve bana itaatkâr bir yürek vermeni diliyorum. Artık, imanın temeli olan itaatten uzaklaşıp yeni açıklamalar aramak istemiyorum. Yazılı olana değer vermeyi, Senin yollarını sevmeyi ve aldığım öğretileri gecikmeden uygulamayı bana öğret. Biliyorum ki Sen, isyankârları değil, Sana sadakatle bağlı olanları yönlendirirsin. Hayatımın Senin gerçeğinle şekillenmesi için bana ayırt etme yetisi ver, Rab.

Ey En Yüce Tanrı, Sana tapıyor ve Sana övgüler sunuyorum; çünkü içtenlikle Seni arayanlara doğru yolu göstermekte asla başarısız olmazsın. Sevgili Oğlun, benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Kudretli Yasan, hayat yolunda sağlam bir yoldur; etrafımdaki her şey belirsiz görünse bile. Senin buyrukların, karanlıkta parlayan canlı meşaleler gibidir; karakterini ortaya koyar ve ruhuma yön verir. Ben bu duamı, İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Sabrınızla canınızı kazanın” (Luka 21:19).

Sabırsızlık sinsi bir hırsızdır. O yerleştiğinde, ruhun kontrol duygusunu, huzurunu ve hatta güvenini çalar. Yarını göremediğimiz için endişeleniriz. Hızlı cevaplar, anında çözümler, her şeyin yolunda gideceğine dair görünür işaretler isteriz. Ama Tanrı, hikmetinde, hayatın tüm senaryosunu bize göstermez. Bizi güvenmeye davet eder. İşte burada zorluk başlar: Ne olacağını bilmediğimizde nasıl huzur içinde dinlenebiliriz?

Cevap, geleceği bilmekte değil, Baba’ya yaklaşmakta yatar. Gerçek huzur, öngörüden değil, Tanrı’nın içimizdeki varlığından doğar. Ve bu varlık otomatik değildir — kararlı bir karar verdiğimizde ortaya çıkar: itaat etmek. Tanrı’nın isteğine göre yaşamayı seçtiğimizde olağanüstü bir şey olur. O bize yaklaşır. Ve olacakların ayrıntılı bir haritasını vermek yerine, bize ruhsal bir görüş verir. Artık iman gözüyle görmeye başlarız. Bugünü daha net anlar, gelecek hakkında işaretler fark ederiz; çünkü Rab’bin Ruhu bizi yönlendirir.

Tanrı’nın harika Yasasına itaat etmek, dünyanın anlayamadığı bir sükunet üretir. Bu doğal bir dinginlik, derin bir dinlenmedir. Her şey çözüldüğü için değil, ruhun Yaratıcı ile barışık olduğunu bildiği için. Bu huzur, kitaplarda veya vaazlarda öğretilerek elde edilemez ya da üretilemez. O, Yüceler Yücesinin ebedi buyruklarına uygun bir hayatın doğrudan meyvesidir. İtaat eden dinlenir. İtaat eden görür. İtaat eden yaşar. -F. Fénelon’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, sabırsızlığın sık sık beni ele geçirmesine izin verdiğim doğru. Cevaplar geciktiğinde, yarın belirsiz göründüğünde, kalbim daralıyor ve zihnim yönsüzce koşuyor. Kontrol edemediğim şeyleri kontrol etmeye çalışıyorum ve bu, yalnızca Senin verebileceğin huzuru benden çalıyor. Sende dinlenmek yerine, işaretler, açıklamalar ve garantiler arıyorum; sanki geleceği bilmek en çok ihtiyacım olan şeymiş gibi. Ama aslında, ruhumun aradığı daha derin bir şey: Senin varlığın.

Baba’m, bugün bana anlamasam da güvenmeyi öğretmeni diliyorum. Hemen çözümler peşinde koşmayı bırakmak ve kalbim huzur içinde olarak Seni beklemeyi öğrenmek istiyorum. Muhteşem buyruklarına sevinçle itaat edebilmem için bana cesaret ver; sessizlikte de, her şey durmuş gibi göründüğünde de. Sadece Senin Ruhun içimde yaşadığında gelen ruhsal görüşü istiyorum. Bana yaklaş, Rab. Hayatımı tamamen Senin iradene teslim etmenin değerini göster bana. En büyük güvencem hızlı cevaplarda değil, Senin itaatkâr çocuklarına olan sürekli bakımında olsun.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyorum ve Seni yüceltiyorum; çünkü Senin varlığın, en ayrıntılı plandan bile daha iyidir. Bekleyişin ortasında Sen benim dinlenişimsin. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, kalbimde akan sakin bir nehir gibi, önceden kaos olan yere düzen getiriyor. Buyrukların, karanlıkta yanan ışıklar gibi, bir sonraki adımı netlik ve iyilikle gösteriyor. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Eğer Rab bana yardım etmeseydi, şimdi mezarın sessizliğinde olurdum” (Mezmurlar 94:17).

Hayatta her şeyin aynı anda çöktüğü anlar vardır: hayaller dağılır, dualar cevapsız gibi görünür ve yürek, koşulların ağırlığı altında ezilmiş halde nereye gideceğini bilemez. Böyle zamanlarda zihin bir savaş alanına dönüşür. Olumsuz düşünceler, hayal kırıklıkları, gerçekleşmemiş arzular ve çaresizlik duyguları her yanı sarar. En kötüsü de, en çok yönlendirmeye ihtiyaç duyduğumuzda, acıyı hafifletmek için aceleci kararlar almaya teşvik ediliriz. Ancak, ani hareket etmek nadiren çözüm getirir — ve çoğu zaman Tanrı’nın yapmak istediğinden bizi daha da uzaklaştırır.

Bu anlarda gerçek güç, hemen bir şey yapmakta değil, teslim olmaktadır. Sessiz kalmak, güvenmek ve arzularımızı Tanrı’ya teslim etmek, çoğunun sandığından daha fazla cesaret ister. Kaosun ortasında ruhu susturmak derin bir ruhsal egzersizdir. İçsel iyileşme de işte bu teslimiyet yerinde başlar. Zihin sakinleşir, ruh güçlenir ve imanın gözleriyle görmeye başlarız. Bu alçakgönüllü duruş, Tanrı’nın Ruhunun bizi desteklemesi ve güvenle yönlendirmesi için yolu açar.

Fakat bu gerçeği itaat olmadan yaşamak mümkün değildir. Gerçek güç, huzur ve yönlendirmenin tek kaynağı Tanrı’nın Yasasına sadakattir. Onun buyrukları değişmez, başarısız olmaz ve hislerimize bağlı değildir. İtaat etmeye karar verdiğimizde — canımız acısa da, anlamasak da — doğaüstü bir şey olur: kırılgan ruhumuz Yaratıcının gücüyle birleşir. Bizi ayağa kaldıran, güçlendiren ve adım adım sonsuz yaşama götüren işte bu birliktir. Rab’bin Yasasına itaat bir yük değildir; her fırtınada tek güvenli yoldur. -William Ellery Channing. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, sık sık içsel mücadeleler, güvensizlikler ve zor kararlarla çevrili olduğumu kabul ediyorum. Hayallerim yıkıldığında ve Senin cevapların geciktiğinde, kalbim karışıyor ve zihnim Senden gelmeyen düşüncelerle doluyor. Böyle zamanlarda, acıdan kaçmak için ani hareket etmeye teşvik ediliyorum — fakat bu, beni Senin isteğinden uzaklaştırıyor.

Baba’m, bugün ruhumu susturmanı ve duygularımdan çok Sana güvenmemi sağlamanı diliyorum. Sessizce beklemeyi, alçakgönüllülükle Sana bağımlı olmayı ve kaosun ortasında Sesini duymayı öğrenmek istiyorum. Bu savaşı kendi gücümle kazanamayacağımı biliyorum. Bu yüzden, anlamasam da itaat edebilmem için bana cesaret ver. Ruhunla beni destekle ve ebedi yollarında bana rehberlik et.

Ey En Kutsal Tanrı, her şey çökerken Senin sağlam kayam olduğun için Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum. Ben zayıfken bile Sen sadıksın; ve Senin Yasan, Rab, fırtınalar arasında kaybolduğumda beni geri getiren fenerdir. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Kudretli Yasan, en karanlık gecelerde bile şaşmayan pusuladır. Buyrukların, yorgun ruhu ferahlatan ve sıkıntılı kalbi arındıran yaşam ırmakları gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“İman eden için her şey mümkündür” (Markos 9:23).

Unutma: Cesareti olan ve gerçeğe, merhamete ve Tanrı’nın yaratılışının canlı sesine rehberlik eden kişi için “imkânsız” kelimesi basitçe yoktur. Etrafındaki herkes “bu yapılamaz” deyip vazgeçtiğinde, işte tam o anda senin fırsatın doğar. Bu, imanla bir adım öne çıkman için çağrındır. Başkalarının sınırlı görüşlerine dayanma — eğer itaat etmeye istekliysen, Tanrı’nın senin aracılığınla neler yapabileceğine güven.

Bir insan Yaratıcının bu kutsal, bilge ve sonsuz buyruklarını izlemeye karar verdiğinde olağanüstü bir şey olur: Tanrı ve yaratılan birleşir. Önceden zayıf ve güvensiz olan insan, Kutsal Ruh ile kuşatıldığı için güçlü ve kararlı olur. Ve bu yeni paydaşlık halinde, Tanrı’nın bizzat çizdiği yolda onu hiçbir şey durduramaz. Bu güç insan çabasından değil, Tanrı’nın isteğine sadık bir itaatten gelir. Göksel gücün insanın hayatında açığa çıkmasını sağlayan şey itaattir.

Bütün bunlar bize ne öğretiyor? Gerçek başarının, gerçekleşmenin ve zaferin sırrı Tanrı’nın güçlü Yasasına itaattedir. Birçokları burada başarısız olur: Bereketlere ulaşmak ve hedeflerine varmak isterler ama Yaratıcının bıraktığı açık talimatları izlemezler. Ama bu imkânsızdır. Kutsanmış ve zafer dolu bir yaşamın yolu her zaman — ve daima — itaat yoludur. Tanrı ile yürüyen kişi, güvenle, güçle ve hiçbir şeyin engelleyemeyeceği bir amaçla yürür. -Thomas Carlyle. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab dilerse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, bana Seninle birlikte “imkânsız” kelimesinin anlamını yitirdiğini hatırlattığın için teşekkür ederim. Beni insan görüşlerine değil, Senin benim aracılığımla yapabileceklerine güvenmeye çağırıyorsun, eğer itaat etmeye istekliysem. Teşekkür ederim çünkü herkes vazgeçtiğinde bile, Sen bana imanla bir adım öne çıkma cesareti veriyorsun; biliyorum ki kapıları açan ve Sana uyanları güçlendiren Sensin.

Baba, bugün Senden, buyruklarını sadakatle izlemeye hazır, itaatkâr ve kararlı bir yürek vermeni diliyorum. Beni Kutsal Ruhunla kuşat ve zayıflığımı güce, tereddüdümü güvene dönüştür. Çizdiğin yolda cesaretle yürüyeyim; biliyorum ki gerçek zafer kendi çabamdan değil, Seninle olan birliğimden ve itaatiğimden gelir. Attığım her adım Senin kutsal ve güçlü Yasan tarafından yönlendirilsin.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyorum ve Sana övgüler sunuyorum; çünkü başarının ve gerçek gerçekleşmenin sırrı Sana tüm kalbimle itaat etmekte saklı. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan kaosun ortasında güvenli bir yol gibidir; her bir buyruk, zafer yolunu aydınlatan bir lamba gibidir. Buyrukların, yolculuğumu destekleyen güç sütunları gibidir ve beni sarsılmaz bir şekilde, kimsenin engelleyemeyeceği bir yaşama doğru götürür. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Tanrı’nın tarif edilemez armağanı için şükürler olsun!” (2. Korintliler 9:15).

Bir insanın hayatı gerçekten derinlik, huzur ve amaçla yaşamasının en iyi yolu — Tanrı’nın her şeyde mükemmel ve değişmez olan iradesini tam, hazır ve sevinçle kabul etmektir. Bu, tüm iyiliğin kaynağı olan Tanrı’dan, özünde iyi olmayan hiçbir şeyin gelmeyeceğini kabul etmek anlamına gelir. Bunu anlayan ruh, dinlenmeyi öğrenir. O, Rab’bin yollarına alınmaz, O’nun kararlarını sorgulamaz ve iradesine karşı koymaz; çünkü her şeyin sonsuz bir bilgelik ve sevgi kuralıyla yönetildiğini anlar.

Gerçekten iyi ve alçakgönüllü kişi, ilahi plana uyum içinde yaşar; çünkü zorluklarda bile sevgi dolu bir Babanın elini görür. Her şeyi yöneten sonsuz ve her şeye gücü yeten bir Sevgi’nin varlığını kabul eder — bu Sevgi, bencillik veya kıskançlıkla hiçbir şeyi kendine saklamaz, aksine cömertçe yaratılışa kendini sunar. Bu Sevgi, rehberlik eder, düzeltir, destekler ve dönüştürür; her zaman güvenmeye karar verenler için iyilikle hareket eder. Gerçek güveni mümkün kılan şey ise Tanrı’nın bize hayatın sağlam temelini açıkladığına dair kesinliktir: Peygamberler aracılığıyla verilen ve İsa tarafından onaylanan güçlü Yasası.

Bu Yasa, mutluluğun temelidir. İlahi iradeyle uyum içinde yaşamamız için açık, güvenli ve kutsal bir yoldur. Ruh direnmekten vazgeçip, kendi arzularıyla pazarlık etmeyi bırakıp, alçakgönüllülükle Tanrı’nın Yasasını tamamen — istisnasız — takip etmeyi kabul ettiğinde, o zaman iyi olan her şey Yaratıcı’nın kalbinden imanlının kalbine doğal olarak akmaya başlar. Huzur, sevinç, yönlendirme ve kurtuluş artık uzakta aranan şeyler olmak zorunda değildir. Bunlar, kendini tamamen Baba’nın iradesine teslim eden ruhun içinde yaşamaya başlar. -Dr. John Smith. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, bana gerçek huzur, derinlik ve amaçla yaşamanın yolunun Senin mükemmel iradeni sevinçle kabul etmek olduğunu öğrettiğin için Sana şükrediyorum. Bana, Senin rehberliğine güvenen ruhun dinlendiğini — sorgulamadığını, direnmediğini, ama teslim olduğunu ve her şeyin sonsuz bir bilgelikle ve sevgiyle yönetildiğini bildiğini — hatırlattığın için teşekkür ederim.

Baba’m, bugün Sana yalvarıyorum: Kalbimi şekillendir ki, tamamen Senin ilahi planınla uyum içinde yaşayayım. Zorluklarda bile elini tanıyayım ve önceden sadece engel gördüğüm yerde Senin ilgini görmeyi öğreneyim. Hiçbir şeyi kendine saklamayan, cömertçe yönlendiren, düzelten, destekleyen ve hayatımı dönüştüren bu sonsuz Sevgi’ye tamamen güvenmeyi bana öğret. Bu güven, her gün içimde büyüsün; Senin harika Yasana içten bir itaatle beslensin.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Seni övüyorum; çünkü bana gerçek mutluluğun temelini açıkladın. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan, kalbimi Seninkine bağlayan canlı bir akıntı gibi; huzur, sevinç ve kurtuluşun içime akmasını sağlıyor. Senin buyrukların, beni Senin iradenle uyuma götüren kutsal kapılar gibidir; iyi olan her şey artık uzak bir vaat olmaktan çıkıp içimde yaşamaya başlıyor. Bu duamı değerli İsa’nın adıyla ediyorum, amin.

“Çünkü O, susayanı doyurur ve aç olanı iyi şeylerle doldurur” (Mezmurlar 107:9).

Tanrı, sonsuz bilgeliği ve iyiliğiyle, hayatın en sıradan durumlarını bile sevgisinde sevinç bulma kapasitemizi artırmak için kullanır — eğer buna izin verirsek. Burada “izin vermek”, Yaratıcının yaratıklarının iznine bağlı olduğu anlamına gelmez; fakat O, kendisini hoşnut etmeyi arzulayan, kim olduğunu kabul eden ve gerçekten önemli olan tüm bereketlerin ancak O’nun isteğine göre yaşamayı seçtiğimizde alınabileceğini anlayan yüreği onurlandırır. Tanrı kudretle hareket eder, ama aynı zamanda itaat etmeyi seçen ya da reddeden ruhun kararına da saygı gösterir.

Bunu iyi düşünün: Hepimiz kutsanmak isteriz. Hepimiz huzur, yönlendirme, rızık, sevinç arzu ederiz. Ama herkes kutsanmıyor — bunun sebebi Tanrı’nın taraflı olması değil, birçok kişinin bencil arzularından vazgeçmeye istekli olmamasıdır. Birçok kişi, Tanrı’nın güçlü Yasasına itaatsizlik anlamına gelse bile, kendi isteklerinin peşinden gitmeyi tercih eder. Rab, kutsal ve mükemmel isteğine bilinçli olarak karşı çıkan birini nasıl kutsayabilir ki?

Gerçek basit ve açıktır: Tanrı, asi bir yüreğe bereketlerini dökmek için hiçbir teşvike sahip değildir. O’nun vaatleri sadık olanlar, O’nu gerçekten sevenler içindir — ve Tanrı’yı sevmek, O’nun buyruklarına itaat etmektir. O halde neden direnelim? Neden Yaratıcı’ya alçakgönüllülükle boyun eğip O’nun harika buyruklarına tam itaatle yaşamaya başlamayalım? O’nda hayat, huzur ve bolluk vardır. Bereket mevcuttur — ama sadece itaat yolunda. -Edward B. Pusey. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, bilgeliğin ve iyiliğinle, hayatın en basit durumlarını bile sevginde sevinç bulmayı bana öğretmek için kullandığın için Sana teşekkür ederim. Senin hareket etmen için iznime ihtiyacın yok, ama Seni hoşnut etmeyi arzulayan, Seni Rab olarak tanıyan ve gerçek bereketlerin ancak Senin isteğine göre yaşamayı seçtiğimizde geldiğini anlayan yüreği onurlandırırsın. Benimle sabırlı olduğun ve bana her anın itaat yolunda bir adım olabileceğini gösterdiğin için teşekkür ederim.

Baba’m, bugün benden Senin isteğinden uzaklaştıran her bencil arzuyu almanı diliyorum. Buyruklarına direnirken bereketlerini aramaktan beni alıkoy. Bana alçakgönüllü bir ruh ver; kendi isteklerimi feda etmeye ve Senin güçlü Yasana tam itaatle yaşamaya hazır olayım. Biliyorum ki, Sen bereketini isyana değil, gerçekten Seni sevenlere dökersin — ve ben de onlardan biri olmak istiyorum. Bana, itaat ederek Seni sevmeyi öğret, bu fedakârlık gerektirse bile.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum; çünkü Sen’de, Sana içtenlikle uyan herkes için hayat, huzur ve bolluk vardır. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan, vaatlerin gerçekleştiği yere götüren sağlam bir yol gibidir. Buyrukların, huzurun, yönlendirmenin ve gerçek sevincin hazinelerini açan anahtarlar gibidir. Bu duamı değerli İsa’nın adıyla ediyorum, amin.

“Neden bu kadar korkuyorsunuz? Hâlâ imanınız yok mu?” (Markos 4:40).

Kardeşler, ruhsal hayatınızın gerçekten önemli olan şeylerle şekillenmesine izin verin: Rab’bin buyruklarına sadık bir şekilde itaat etmek ve mevcut koşulların sizden gerektirdiği görevlere kendinizi adamak. Yarınla ilgili kaygılarla kendinizi tüketmeyin. Sizi bugüne kadar destekleyen, kurtaran, öğreten ve güçlendiren aynı Tanrı, sizi sonuna kadar aynı sadakatle yönlendirmeye devam edecektir. O değişmez ve O’nun bakımı asla başarısız olmaz. İlahi takdire olan bu kutsal ve sevgi dolu güven içinde tamamen dinlenin.

Pek çok Hristiyan, sonsuzlukta hiçbir değeri olmayan şeylere ve arzulara öncelik verdiği için sürekli bir huzursuzluk içinde yaşar. Bu yüzden ruhları çalkantılı ve güvensiz kalır. Oysa ruhsal hayat, asla sona ermeyecek olana yöneldiğinde huzur bulur: Tanrı’nın kudretli Yasası’nda ifade edilen iradesi. Orada yön, sağlamlık ve amaç buluruz. Rab’be itaat etmeyi ana odağımız yaptığımızda, diğer her şey yerine oturur.

İsa’nın kendisi öğretti ki, eğer önce Tanrı’nın Egemenliği’ni ve O’nun doğruluğunu ararsak, bütün diğer şeyler de bize verilecektir. Hep böyle olmuştur, hep böyle olacaktır. Tanrı, Kendisine saygı gösterenleri onurlandırır. Ve itaat etmeyi önceliğimiz yaptığımızda, hiçbir şeyin eksik olmadığını keşfederiz — ne huzur, ne rızık, ne de yön. Ruh istikrarlı olur ve hayat anlam kazanır. İşte bu, sadıkların yolu, bereketin yolu ve sonunda sonsuz yaşama götüren yoldur. -Francis de Sales. Yarın görüşmek üzere, Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Tanrım, gerçekten önemli olana odaklanmam için beni çağırdığın için Sana teşekkür ediyorum: Senin buyruklarına sadık bir şekilde itaat etmek ve bugün önüme koyduğun görevlere kendimi adamak. Beni bugüne kadar destekleyen, bana öğreten, kurtaran ve güçlendiren Sensin ve biliyorum ki sonuna kadar da benimle olacaksın. Sen değişmezsin ve Senin bakımın asla başarısız olmaz. Bu yüzden bugün Senin kutsal takdirinde, hayatımın her ayrıntısına dikkat eden sevgili bakışına güvenerek dinleniyorum.

Baba, bugün Senden geçici şeylerle ilgili huzursuzlukları bir kenara bırakmam için yardım etmeni diliyorum. Statü, mal veya tanınma arayışından doğan kaygıdan beni kurtar ve yüreğimi sonsuz olana çevir: Baba’ya, İsa’ya ve Senin kudretli Yasana olan sevgiye. Her günü sadakatle yaşamayı bana öğret; biliyorum ki Sana itaatle saygı gösterdiğimde, ihtiyacım olan her şeyi Sen kendin sağlarsın. Ruhsal hayatım Senin iradende huzur bulsun ve ruhum Senin gerçeğinde sağlam dursun.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum; çünkü Sana yürekten itaat edenlere asla hiçbir şeyin eksik olmasına izin vermezsin. Sevgili Oğlun benim sonsuz Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin harika Yasan, şüphe ve istikrarsızlık rüzgarlarına karşı ruhumu ayakta tutan sağlam bir temel gibidir. Senin buyrukların, her zaman Senin Egemenliğine işaret eden sonsuz işaretlerdir ve beni adım adım sonu olmayan yaşama götürür. İsa’nın değerli adıyla dua ediyorum, amin.