“Ölüm gölgesinin vadisinde yürüsem bile, hiçbir kötülükten korkmam; çünkü Sen benimlesin. Senin asan ve değneğin bana teselli verir.” (Mezmurlar 23:4)

İtaatkâr bir ruh, güvende olmak için koşullara bağlı değildir — o, Rabb’e güvenir. Etrafındaki her şey belirsiz göründüğünde bile, bu ruh sarsılmaz; çünkü her durumu, iyi ya da kötü, Tanrı’nın kollarına atılmak için bir fırsata dönüştürmüştür. İman, güven ve teslimiyet bu ruh için sadece kavramlar değil, günlük tutumlardır. Gerçek istikrarı sağlayan da budur: Ne pahasına olursa olsun Tanrı’yı hoşnut etmek için yaşamak. Bu teslimiyet gerçek olduğunda, Baba’nın isteğinde dinlenen bir kalbi sarsacak hiçbir kriz yoktur.

Bu adanmış ve odaklanmış ruh, zamanını oyalamalarla ya da bahanelerle harcamaz. Tamamen Yaratıcı’ya ait olma amacıyla yaşar. Bu yüzden de her şey onun yararına işler. Işık onu övgüye götürür; karanlık ise güvene. Acı onu durdurmaz; aksine harekete geçirir. Sevinç onu aldatmaz; şükretmeye yönlendirir. Neden? Çünkü o, her şeyin — ama gerçekten her şeyin — Tanrı tarafından O’na yaklaştırmak için kullanılabileceğini anlamıştır; yeter ki O’nun güçlü Yasasına itaat etmeye devam etsin.

Eğer Yaratıcı’ya yakın olmak istiyorsan, cevabın önünde: itaat et. Yarın değil. Her şey kolaylaştığında değil. Şimdi itaat et. Rab’bin buyruklarına ne kadar sadık olursan, o kadar çok huzur, koruma ve rehberlik deneyimlersin. Tanrı’nın Yasası işte bunu yapar — şifa verir, korur, kurtuluşa götürür. Ertelemek için hiçbir sebep yok. Bugün başla ve itaatin meyvesini tat: kurtuluş, bereket ve Mesih İsa’da sonsuz yaşam. -William Law’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab isterse.

Benimle dua et: Baba, ruhumun güvenliğinin etrafımda olup bitenlere değil, Senin isteğine itaat etmeme bağlı olduğu için Sana teşekkür ediyorum. Işık zamanlarında sığınağım, karanlıkta ise desteğimsin. Hayatımın her anını, iman ve güvenle ellerine bırakmak için yeni bir fırsata dönüştürmeyi bana öğret.

Rab, tamamen Sana ait olmayı arzuluyorum. Bu dünyada hiçbir şey beni Senin varlığından uzaklaştırmasın ve Senin Yasana olan sadakatim zor günlerde bile daim olsun. Bana kararlı bir yürek ver; Senin buyruklarında en güvenli yolu gören bir yürek. Bu teslimiyeti daha fazla ertelemeyeyim. Sevinç ve kararlılıkla itaat etmeyi seçeyim.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyor ve Sana övgüler sunuyorum; çünkü Sen sadık ruhların demirlemiş olduğu çapasın. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, Sana itaat eden kalbi koruyan sarsılmaz bir duvar gibidir. Buyrukların, sonsuz yaşama doğru akan barış nehirleridir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Yollarını bana bildir, ya Rab; bana senin patikalarını öğret” (Mezmurlar 25:4).

Tanrı’nın sesinin kalbimize fısıldadığı ilk anlar kadar saf ve etkileyici bir şey yoktur. İşte o anlarda görevimiz nettir — karışıklık yoktur, şüphe gölgesi yoktur. Fakat çoğu zaman biz, basit olanı karmaşıklaştırırız. Duygularımızın, korkularımızın ya da kişisel arzularımızın araya girmesine izin veririz ve böylece ilahi yönlendirmenin berraklığını kaybederiz. “Düşünmeye”, “üzerinde durmaya”, “biraz daha beklemeye” başlarız… Oysa gerçekte, sadece itaat etmemek için bahane arıyoruzdur. Geciktirilmiş itaat, aslında gizlenmiş bir itaatsizliktir.

Tanrı bizi karanlıkta bırakmadı. Aden’den beri, O yaratıklarından ne beklediğini açıkça belirtti: sadakat, itaat, kutsallık. O’nun güçlü Yasası gerçek mutluluğun rehberidir. Fakat isyankâr yürek tartışmaya çalışır, Kutsal Kitap’ı çarpıtmaya çalışır, hatayı haklı çıkarmaya çalışır — ve zaman kaybeder. Tanrı aldatılamaz. O kalbi görür. O içimizi bilir. Ve itaat etmeyi reddedenleri kutsamaz. Kutsama, teslim olanların, “Benim değil, Senin isteğin olsun, ya Rab” diyenlerin üzerindedir.

Eğer huzur istiyorsan, eğer yeniden onarılmak ve gerçek bir amaç bulmak istiyorsan, yol sadece bir tanedir: itaat. Hazır hissetmeyi bekleme, her şeyi anlamayı bekleme — sadece başla. İtaat etmeye başla, Yaratıcı’nın buyruklarını samimi bir kalple izlemeye başla. Tanrı bu istekliliği görecek ve sana yaklaşacaktır. O acını hafifletecek, kalbini dönüştürecek ve seni sevgili Oğlu’na, bağışlanma ve kurtuluş için gönderecektir. Tereddüt etme zamanı bitti. İtaat etme zamanı şimdi. – Frederick William Robertson’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Ebedi Baba, Sana içtenlikle yönelenlerin kalbine hâlâ konuştuğun için teşekkür ederim. Senin sesin, itaat etmek isteyenler için açıktır. Artık akıl yürütmek ya da Senin bana gösterdiğini ertelemek istemiyorum. Bana alçakgönüllü bir yürek ver, Senin yönlendirmene hemen cevap veren bir yürek. Çağrın hâlâ tazeyken, duygularım Senin gerçeğine engel olmadan bana itaat etmeyi öğret.

Rab, çoğu zaman kendime karşı dürüst olmadığımı, itaatsizliğimi bahanelerle haklı çıkarmaya çalıştığımı kabul ediyorum. Ama bugün, Sana kırık bir yürekle geliyorum. Kendi isteğimi, gururumu bırakmak ve Senin yollarını korku ve sevgiyle izlemek istiyorum. Beni Yasanda yönlendir, Senin buyurduklarını yerine getirmem için beni güçlendir ve beni gerçeğinle arındır.

Ey En Kutsal Tanrı, Senin adını yüceltiyor ve Sana tapıyorum; çünkü Sen adil, kutsal ve değişmezsin. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan, karanlıkta yanan bir fener gibi, imanlıları yaşam yollarında yönlendirir. Senin buyrukların, ayaklar altında duran sağlam taşlar gibidir; Sana güvenenleri destekler ve gerçek huzurun yolunu gösterir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Ebedi Tanrı sizin sığınağınızdır, ve O’nun ebedi kolları sizi taşır” (Yasa’nın Tekrarı 33:27).

Bazen ihtiyacımız olan tek şey dinlenmektir — bedeni aşan, ruha ulaşan bir dinlenme. İşte tam da bu noktada Tanrı’nın ebedi kolları bizi kucaklar. İlahi bakımın bundan daha güçlü bir görüntüsü yoktur: Asla yorulmayan, asla vazgeçmeyen, asla bırakmayan kollar. Savaşların ve şüphelerin ağırlığıyla karşı karşıya kaldığımızda bile, O, itaat etmeyi seçenleri şefkatle taşır. Rab’bin kolları sığınaktır, güçtür, hayattır — ama yalnızca O’nun isteğine göre yaşayanlar için.

Dinlenme ve bakım vaadi herkese değil — sadık olanlar içindir. Tanrı, buyruklarını tutanlara kendini gösterir ve lütfunu döker. O’nun kudretli Yasası, iyiliğinin barındığı verimli topraktır; onun dışında ise yalnızca hüzün vardır. Bu Yasaya göre yaşamayı seçtiğinizde, zorlukların ortasında bile, yalnızca O’na bağlı olduğunuzu gösterirsiniz — ve bu, Baba’nın yüreğini derinden sevindirir. İtaat, O’nun anladığı dildir; onurlandırdığı antlaşmadır.

O halde, bir dahaki sefere kendinizi yorgun ya da kaybolmuş hissettiğinizde, hatırlayın: Sadık olanlar için uzatılmış ebedi kollar var. Bu kollar yalnızca teselli sunmakla kalmaz, aynı zamanda ilerlemeye güç de verir. Tanrı isyankârı desteklemez — O, itaatkârı destekler. O, Yasasında zevk bulanları yönlendirir ve güçlendirir. İtaat edin, güvenin ve göreceksiniz — Rab’den gelen huzur gerçektir, dinlenme derindir ve O’nun sevdiklerine döktüğü sevgi ebedi ve yenilmezdir. -Adeline D. T. Whitney’den uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgili Baba, Senin ebedi kollarının Sana itaat edenleri taşıdığını bilmek ne kadar değerli. Zor günlerde, sessiz gecelerde, beni koruyan Senin bakımın ve beni yenileyen Senin sadakatindir. Varlığınla beni sardığın ve buyruklarını tutanların asla yalnız kalmayacağını gösterdiğin için teşekkür ederim. Bana, itaatte kararlı bir yürekle, Sende dinlenmeyi öğret.

Rab, bende sadakate götüren kutsal korkuyu yenile. Benden her türlü gururu ve kendi yollarımı izleme arzusunu uzaklaştır. Seni hoşnut etmeyi seçiyorum. Doğrulukta yürümek istiyorum, çünkü biliyorum ki bereketin orada ortaya çıkar. Hayatım, Yasana uymanın gerçek huzur ve gerçek kurtuluşun tek yolu olduğunun yaşayan bir kanıtı olsun.

Ey En Yüce Tanrı, Sana tapıyorum ve Sana övgüler sunuyorum; çünkü Sen doğrular için bir sığınak, isyankârlar için ise Tüketen Ateş’sin. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Kudretli Yasan, Seni sevenleri koruyan bir adalet suru gibidir ve Seni hor görenleri reddeder. Buyrukların gökteki sabit yıldızlar gibidir: sağlam, değişmez ve yüce. Duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Rab Tanrımızın ne yapmamız ve nereye gitmemiz gerektiğini bize göstermesi için dua et” (Yeremya 42:3).

Mutluluk, insan çabasıyla elde edilen ya da boş tavsiyelerle başkalarına dayatılan bir şey değildir. O, iyi yapılan seçimlerin doğal bir sonucudur — bu seçimler her zaman anı hoşnut etmese de Tanrı’yı onurlandırır. Geçici zevkler baştan çıkarıcı olabilir, ancak sonunda her zaman ağır bir bedel ödetir. Oysa itaat, fedakârlık gerektirse bile, beraberinde huzur, anlam ve en önemlisi Tanrı’nın onayını getirir. Tanrı’nın sesini kendi dürtülerimizin yerine seçtiğimizde, gerçek, kalıcı ve sonsuz mutluluğa doğru bir adım atmış oluruz.

İşte burada Tanrı’nın formülü devreye giriyor: O’nun güçlü Yasasına itaat. Bazılarına eski moda görünebilir, ama gerçek mutluluğun sırrı budur. Tanrı bizden imkânsız bir şey istemez. Onun buyrukları bir yük değil, korumadır. Samimi ruhlar için güvenli yollardır. Bizden beklediği tek şey ilk adımdır — itaat etmeye karar vermek. Bu adım iman ve içtenlikle atıldığında, Tanrı devreye girer. O güçlendirir, cesaretlendirir ve destekler. Tanrı, itaat yolunu seçeni asla terk etmez.

Ve bu yolculuğun sonu? Muhteşemdir. Baba bize eşlik eder, bizi kutsar, kapılar açar, yaraları iyileştirir, hikâyemizi değiştirir ve bizi en büyük armağana götürür: Kurtarıcımız İsa Mesih. Tanrı ile antlaşma içinde, buyruklarını sevinç ve güvenle yerine getirerek yaşamanın sevincine hiçbir şey yaklaşamaz. Formül elimizin altında — ve işe yarıyor. İtaat et, göreceksin. -George Eliot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Baba, gerçek mutluluğun yolunu bizden gizlemediğin için Sana teşekkür ediyorum. Biliyorum ki dünya iyi görünen kestirme yollar sunuyor, ama yalnızca Senin Sözün güvenilirdir. Bugün, beni Senden uzaklaştıran geçici zevklerden vazgeçiyor ve Sana itaat etmeyi seçiyorum, çünkü Senin isteğinin her zaman en iyisi olduğuna inanıyorum. Kalbim tereddüt ettiğinde bile, Senin formülüne güvenmeyi bana öğret.

Rab, yardımına ihtiyacım olduğunu kabul ediyorum. Bazen bedenin arzuları daha baskın oluyor, ama onların kölesi olarak yaşamak istemiyorum. Özgür olmak istiyorum — itaat etmekte, Seni hoşnut etmekte ve Seninle paydaşlıkta özgür olmak. İçimde, kendi arzularımdan daha çok Seni seven sağlam bir yürek yarat. Ve bu itaat, beni Senin planına ve varlığına daha da yaklaştırsın.

Ey En Kutsal Tanrı, böylesine açık bir mutluluk yolu gösterdiğin için Sana tapıyor ve Seni yüceltiyorum. Sevgili Oğlun benim sonsuz Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, ruhu arındıran ve hayata amaç katan göksel bir koku gibidir. Buyrukların, karanlıkta her adımı aydınlatan ve yüreği ısıtan güneş ışınları gibidir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Tanrı’nın bütün yolları, O’nun antlaşmasını ve tanıklıklarını koruyanlar için merhamet ve gerçektir” (Mezmurlar 25:10).

Eğer Tanrı bizi belirli bir yere, belli zorluklarla yerleştirdiyse, tam orada yaşamımız aracılığıyla yüceltilmek istemesindendir. Hiçbir şey tesadüf değildir. Çoğu zaman kaçmak, ortamı değiştirmek, her şeyin çözülmesini beklemek ve sonra itaat etmek isteriz. Ama Tanrı bizi şimdi, tam olduğumuz yerde itaat etmeye çağırıyor. Acının, hayal kırıklığının, mücadelenin olduğu yer — işte orası, O’na sadakatimizi sunabileceğimiz sunaktır. Ve sıkıntıların ortasında itaat etmeyi seçtiğimizde, Tanrı’nın egemenliği orada güçle kendini gösterir.

Bazı insanlar sürekli bir umutsuzluk içinde, acı döngülerine hapsolmuş, her şeyin kaybolduğunu düşünerek yaşar. Oysa gerçek basit ve dönüştürücüdür: Eksik olan güç, para veya takdir değildir. Eksik olan itaattir. Tanrı’nın güçlü Yasasına itaat — işte Kutsal Kitap’ta tarihe iz bırakan erkek ve kadınların sırrı budur. Mücadelelerin yokluğu değil, sadakatin varlığıydı. İtaat ettiğimizde, Tanrı harekete geçer. İtaat ettiğimizde, O hayatımızın akışını değiştirir.

Bu değişimi bugün sen de yaşayabilirsin. Her şeyi anlaman ya da her şeyin çözülmüş olması gerekmez. Sadece yüreğinde, Tanrı’nın buyruklarına itaat etmeye karar vermen yeterli. Tıpkı İbrahim, Musa, Davut, Yahya ve Meryem’de olduğu gibi, Tanrı hayatında çalışmaya başlayacaktır. Seni özgür kılacak, kutsayacak ve hepsinden önemlisi, seni bağışlanma ve kurtuluş için İsa’ya yönlendirecektir. İtaat etmek yoldur. -John Hamilton Thom’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Tanrı izin verirse.

Benimle dua et: Rabbim Tanrım, yollarını her zaman anlamasam da her şeyin bir amacı olduğuna güveniyorum. Bugün bulunduğum yerin tesadüf olmadığını biliyorum. Bu yüzden, zor durumlarda bile sadık ve itaatkâr olmam için bana yardım etmeni diliyorum. Hayatım aracılığıyla Krallığını gösterebilmem için verdiğin fırsatları boşa harcamayayım.

Sevgili Baba, benden her türlü umutsuzluğu, ruhsal körlüğü al. Zor olsa bile Senin isteğini yerine getirmeye hazır, itaatkâr bir yürek ver bana. Artık daireler çizmek ya da durağan bir hayat yaşamak istemiyorum. Senin amacını yaşamak ve yalnızca Senin Sözünün üretebileceği değişimi deneyimlemek istiyorum.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapınıyor ve Sana övgüler sunuyorum; çünkü Sen böylesine bilge ve merhametli bir Babasın. Anlamasam bile, benim için çalışıyorsun. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, adalet nehri gibi arındırır, güçlendirir ve yaşama götürür. Buyrukların, karanlık bir dünyada ışık yollarıdır; Senin içinde yaşamak isteyenler için mükemmel rehberlerdir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Doğrular feryat eder, Tanrı onları duyar ve bütün sıkıntılarından kurtarır.” (Mezmur 34:17).

Yoğun bir hayat temposunun ortasında, gerçekten önemli olana—Tanrı ile paydaşlığımıza—öncelik vermemek kolaydır. Ama aldanma, sevgili kardeşim; Tanrı ile kaliteli zaman geçirmeden kutsallaşma olmaz. Bu günlük paydaşlık, aşırı ruhani olanlar için bir lüks değil, hepimiz için bir gerekliliktir. Gücümüzü devam ettirmek, karar vermek için bilgelik ve dayanmak için huzur burada bulunur. Ve tüm bunlar bir seçimle başlar: itaat. Duada güzel sözler aramadan ya da meditasyonda teselli bulmadan önce, Tanrı’nın bize zaten açıkladıklarına itaat etmeye istekli olmalıyız.

Aşamaları atlamaya çalışmanın bir anlamı yoktur. Rab’bin buyruklarına itaat, imanın bir aksesuarı değil, bizzat temelidir. Birçok kişi, Tanrı ile kendi istediği gibi ilişki kurabileceğini, O’nun talimatlarını görmezden gelebileceğini sanır; sanki O, her şeye izin veren bir baba gibi. Ama Kutsal Kitap açıktır: Tanrı, kendisine itaat edenlere kendini gösterir. İradesini ciddiye aldığımızı somut eylemlerle gösterdiğimizde, O karşılık verir. O, itaatkâr yürekleri görmezden gelmez. Tam tersine, bizi iyileştirmek, dönüştürmek ve İsa’ya yönlendirmek için hızla harekete geçer.

Eğer dönüştürülmüş bir hayat istiyorsan, itaattan başlamalısın. Kolay olmadığını biliyorum. Bazen hoşlandığımız bir şeyden vazgeçmek ya da başkalarının eleştirisiyle yüzleşmek anlamına gelir. Ama Tanrı’nın yakınlığını, hayatımızda kudretle işlediğini hissetmekten daha büyük bir ödül yoktur. O, isyanın ortasında değil, samimi bir teslimiyette kendini gösterir. Her şeyi anlamasak bile itaat etmeyi seçtiğimizde, gökler harekete geçer. Ve işte kutsallaşma süreci gerçekten burada başlar—Baba’nın yüreğine dokunan sadakat eylemleriyle. -Henry Edward Manning’den uyarlanmıştır. Yarın, Tanrı izin verirse, tekrar görüşmek üzere.

Benimle dua et: Sevgili Baba, bu dikkat dağıtan ve baskılarla dolu dünyada, merkeze—Senin varlığına—geri dönmem gerektiğini kabul ediyorum. İtaati günlük yolculuğumun ilk adımı yapmam için bana yardım et. Boş dini şekillerle kendimi kandırmayayım; yüreğim her zaman Senin buyruklarını içtenlikle izlemeye istekli olsun. Seninle geçirdiğim zamanı önceliklendirmeyi ve iradeni bu dünyada hiçbir şeyle değiştirmemeyi bana öğret.

Rab, sadakatle yaşamam için beni güçlendir, bu bazen akıntıya karşı yüzmek anlamına gelse bile. Biliyorum ki, Sen yürekten itaat edenlerden hoşnut oluyorsun ve ben de böyle biri olmak istiyorum: Yalnızca sözlerle değil, tutumlarımla da Senin yüreğini sevindiren biri. Beni şekillendir, dönüştür, her türlü ruhsal inattan kurtar ve beni gerçek paydaşlığa yönelt; o paydaşlık ki, ferahlatır ve yeniler.

Ey En Kutsal Tanrı, Sana tapıyorum ve Seni övüyorum; çünkü Sen sadık, adil ve sabırlısın. Senin bilgeliğin mükemmeldir ve yolların benimkilerden daha yücedir. Sevgili Oğlun, benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin kudretli Yasan, karanlığın ortasında bir ışık kaynağıdır ve yaşam yolunu gösterir. Senin buyrukların, ruhu süsleyen ve gerçek huzura götüren değerli mücevherler gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Tanrı senin önünden gidecek; O seninle olacak, seni bırakmayacak, seni terk etmeyecek; korkma ve yılma” (Yasa’nın Tekrarı 31:8).

Hayat çok ağır geldiğinde, unutma: Hiçbir şeyi tek başına göğüslemiyorsun. Tanrı asla kendi halkını terk etmez. Onu göremediğinde bile, O’nun eli seni zorlukların içinden kararlılıkla yönlendiriyor. Acıya ya da korkuya kapılıp batmak yerine, ruhunu O’nun her şeyin kontrolünde olduğuna güvenerek sabitle. Bugün katlanılmaz görünen şey, zamanı geldiğinde O’nun tarafından iyi bir şeye dönüştürülecek. Tanrı perde arkasında kusursuzca çalışıyor ve imanını koruman, etrafındaki her şey yıkılıyor gibi görünse bile, seni ayakta tutacak olan budur.

Peki, Tanrı’nın hayatında tam olarak neyi gerçekleştirdiğini hiç merak ettin mi? Cevabı basit ve değişmez: Tanrı seni Kendi güçlü Yasasına itaat etmeye yönlendiriyor. O’nun, gerçekten seven herkesin hayatında yaptığı iş budur. Kimseyi zorlamaz, ama yüreği dinlemeye istekli olanları sevgiyle kendine çeker. Ve bu kişilere, muhteşem Yasasını gösterir — dönüştüren, özgürleştiren, koruyan, kutsayan ve kurtuluşa götüren bir Yasa. İtaat yoluyla yaratılan, amacını anlamaya başlar.

Ve bu itaat kararı alındığında, her şey değişir. Tanrı, bu sadık ruhu Oğlu’na yönlendirir ve sonunda hayat anlam kazanmaya başlar. Boşluk kaybolur, yön gelir ve yürek huzur içinde yürümeye başlar. Bu yüzden, bu hayatta Tanrı’nın sesini duymaktan ve O’nun peygamberler ve İsa aracılığıyla açıkladığı her buyruğu izlemekten daha önemli hiçbir şey yoktur. Bu yol dar ama emindir. Sonunda ise sonsuz yaşam vardır. -Isaac Penington’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Tanrı izin verirse.

Benimle dua et: Rabbim Tanrım, hayat ağırlaştığında ve adımlarım sendelediğinde, Senin benimle olduğunu hatırlamama yardım et. Gözlerim Seni göremese de, elinin beni sevgiyle ve sadakatle yönlendirdiğine güvenmek istiyorum. Acının ya da korkunun beni ele geçirmesine izin verme. İmanımı güçlendir ki, fırtınaların ortasında bile dimdik durabileyim. Biliyorum ki, hiçbir şey Senin kontrolünden kaçmaz ve her zorluğu beni şekillendirmek ve iradene yönlendirmek için kullanıyorsun.

Baba, hayatımda gerçekleştirdiğin işi bana göster. Biliyorum ki, bu iş Senin kutsal Yasana itaatle başlar — dönüştüren, özgürleştiren, koruyan ve kurtaran o güçlü Yasa. Sesine duyarlı, dinlemeye ve itaat etmeye hazır bir yüreğe sahip olmak istiyorum. Benden her türlü gururu, her türlü direnci uzaklaştır ve buyruklarına göre yaşamanın sevincini bana ver. Biliyorum ki, bu yolda gerçek huzuru, amacı ve doğru yönü bulacağım.

Beni, Rab, sevgili Oğluna yönlendir. Sana olan sadakatim, Kurtarıcıyı daha derinden tanımama vesile olsun; O, hayata anlam veren ve sonsuzluğun kapılarını açandır. Asla bu dar yoldan sapmayayım; aksine, sebatla, sevgiyle ve tam bir teslimiyetle yürüyeyim. İsa’nın adıyla, amin.

“Herkes Rab’bin huzurunda sessiz olsun” (Zekeriya 2:13).

İçimizde tam bir sessizlik nadiren olur. En karmaşık günlerde bile, yukarıdan gelen bir fısıltı — Tanrı’nın sesi, yumuşak ve sürekli — bizi yönlendirmeye, teselli etmeye ve yol göstermeye çalışır. Sorun, Tanrı’nın susması değildir; dünyanın koşuşturması, gürültüsü ve dikkat dağıtıcı unsurları bu ilahi fısıltıyı bastırır. Her şeyi kendi yöntemimizle çözmeye o kadar meşgulüz ki durmayı, dinlemeyi ve teslim olmayı unuturuz. Ama kaosun etkisi azaldığında ve bir adım geri çekildiğimizde — yavaşlayıp kalbimizin sakinleşmesine izin verdiğimizde — Tanrı’nın her zaman söylediğini duymaya başlarız.

Tanrı acımızı görür. Her gözyaşını, her sıkıntıyı bilir ve bize rahatlık sunmaktan hoşnut olur. Ancak göz ardı edilemeyecek bir şart vardır: Tanrı, kendisinin zaten açıkça bildirdiği şeylere itaatsizliğinde ısrar edenler için asla güçlü bir şekilde hareket etmez. Rab’bin peygamberleri aracılığıyla ve İsa aracılığıyla Müjdelerde verdiği buyruklar sonsuz, kutsal ve pazarlık edilemezdir. Onları küçümsemek, doğru yolda olduğumuzu sansak bile karanlığa doğru yürümektir. İtaatsizlik, Tanrı’nın sesinden uzaklaştırır ve acıyı derinleştirir.

Fakat itaat yolu her şeyi değiştirir. Sadık olmayı seçtiğimizde — Rab’bin sesini dinleyip cesaretle izlediğimizde — O’nun hayatımızda özgürce hareket etmesi için yer açarız. Sadakatin bu verimli toprağında Tanrı kurtuluşu eker, bereketini döker ve Mesih’te kurtuluş yolunu gösterir. Aldanmayın: Sadece itaat eden Tanrı’nın sesini duyar. Sadece iradesine teslim olan özgür olur. Ve sadece Yüceler Yücesi’nin güçlü Yasasına itaatin dar yolunda yürüyen kurtulur. -Frederick William Faber’den uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Rab, bu dünyanın gürültüsü ve kendi düşüncelerimin karmaşası arasında, Senin sesini duymama engel olan her şeyi susturmayı bana öğret. Biliyorum ki Sen konuşmaktan vazgeçmiyorsun — daimisin, sadıksın, her zaman yanımdasın — ama ben çoğu zaman dikkatim dağılmış halde kayboluyorum. Yavaşlamama, huzurunda durup Senin Ruhunun sevgiyle yönlendiren yumuşak fısıltısını fark etmeme yardım et. Senin sesinden kaçmayayım, aksine onu her şeyden çok arzulayayım.

Baba, Senin iradenin peygamberler ve sevgili Oğlun aracılığıyla açıkça bildirildiğini kabul ediyorum. Ve biliyorum ki, Senin buyruklarını görmezden gelmeye devam ederken yön, teselli veya bereket isteyemem. Kendimi kandırmama izin verme; Senin Yasana itaatsizlik ederken seni izlediğimi sanmayayım. Bana alçakgönüllü, kararlı ve sadık bir yürek ver — tereddütsüz itaat etmeye ve yaşama götüren dar yolda yürümeye hazır bir yürek.

İçimde özgürce hareket et, Rab. Kalbime gerçeğini ek, Ruhunla sula ve sadakat, huzur ve kurtuluş meyvesi verdir. Hayatım Senin işin için verimli bir toprak olsun ve itaat, iradene günlük evetim olsun. Konuş, Rab — Seni duymak istiyorum, Seni izlemek istiyorum. İsa’nın adıyla, amin.

“Bu nedenle, eğer Tanrı’nın isteğini yerine getirdiğiniz için acı çekiyorsanız, doğru olanı yapmaya devam edin ve yaşamınızı sizi yaratan O’na emanet edin; çünkü O sadıktır” (1. Petrus 4:19).

Acınıza tutunmayın. Ne kadar gerçek ve ağır görünse de, sizi özgür kılabilecek Olan’dan daha büyük değildir. Bu dünyanın üzüntüsü, korkusu ve sıkıntıları, görüşünüzü çalmaya çalışır ve her şeyin kaybolmuş gibi görünmesine neden olur. Ama daha iyi bir yol var. Acıya odaklanmak yerine, gözlerinizi kaldırın ve onun ötesine bakın. Tanrı yalnızca mücadelenizi görmez — aynı zamanda onu sizin iyiliğiniz için nasıl kullanacağını da bilir. Kurtarıcınız, bugün imkânsız görünen her şey üzerinde güce sahiptir.

Hayatın sorunlarına cevap, insan teorilerinde ya da Tanrı’nın zaten açıkladığı kutsal ve sonsuz yasalarını reddeden liderlerin tavsiyelerinde değildir. Hiçbir istisna olmadan, her zorluk, yüreğimizin tamamıyla Yaratıcı’nın güçlü Yasasına teslim olduğumuzda çözüm bulur. İtaatte gerçek, derin ve dönüştürücü bir güç vardır; bunu yalnızca itaat etmeye karar verenler bilir. Tanrı’nın isteğiyle uyumlu olan ruh, yeni bir güç, beklenmedik bir huzur ve yeryüzünde kimsenin sunamayacağı bir yön keşfeder.

Bu yüzden, gereksiz yere acı çekmeyi bırakın. Yaratıcı’nın müdahalesini reddetmek, önünüzde ışık yanarken karanlıkta yürümeye devam etmektir. Bugün, Rab’bin buyruklarına karşı sinsi bir şekilde vaaz veren sahte öğretmenleri reddetmeye ve içtenlikle itaate dönmeye karar verin. Tanrı’nın peygamberlerine ve İsa’ya İncil’de verdiği her buyruğu izleyin. İşte bu, şifa, özgürlük ve sonsuz yaşam yoludur. Başka bir yol yoktur. -Isaac Penington’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab dilerse.

Benimle dua et: Rab, bugün bütün acımı Sana teslim ediyorum. Onun gerçek olduğunu biliyorum, ama Senin gücünün hissedebileceğim her acıdan çok daha büyük olduğunu kabul ediyorum. Artık sıkıntılara bakarak yaşamak, üzüntüye ya da korkuya kapılmak istemiyorum. Gözlerimi kaldırıp, özgür kılmaya hazır olan elini görmek istiyorum. Sen benim Kurtarıcımsın ve anlamadığım mücadelelerde bile hareket ettiğine güveniyorum.

Baba, bana dünyanın ve Senin Yasana karşı konuşan liderlerin tavsiyelerini reddetmem için yardım et. Peygamberler ve İsa aracılığıyla zaten açıkladığın buyruklarına güvenmeyi öğret, çünkü biliyorum ki karşılaştığım her şeyin cevabı onlardadır. Açıkladığın her buyruğa iman ve içtenlikle itaat etmek istiyorum. Zor olduğunda, yalnız hissettiğimde bile, yüreğim Senin yollarında sarsılmaz kalsın.

Kutsal Ruh, beni ışığınla yönlendir. Benden her türlü direnci, aldatmayı ve isyanı uzaklaştır. Artık gerçeği bildiğime göre, bir daha asla karanlıkta yürümeyeyim. Sadakatle adım adım ilerlemem için bana güç ver; ta ki Senin yüzünü görene ve sonsuza dek Sana tapınana kadar. İsa’nın adıyla, amin.

“Adını bilenler sana güvenir, çünkü sen, Rab, seni arayanları asla terk etmezsin” (Mezmurlar 9:10).

Tanrı ile yakınlıkta en çok büyüyen ruhlar, mazeretlerin arkasına saklanmayanlardır. Onlar geçmişe takılıp kalmazlar ve koşullardan şikayet ederek zaman kaybetmezler. Aksine, geçmişe ruhsal bir sezgiyle bakarlar ve zor zamanlarda bile Tanrı’nın orada olduğunu — yaklaşarak, çağırarak, elini uzatarak — fark ederler. Bu kişiler hatalarını inkar etmezler, fakat onları bir kalkan olarak da kullanmazlar. Hatalarını kabul edecek kadar alçakgönüllüdürler; çoğu zaman Tanrı’nın bereketlerini görmezden geldiklerini ve işaretlerini küçümsediklerini itiraf ederler.

Böyle bir yürek, Kutsal Ruh’un çağrısını açıkça duyar. Bu yürek kendini haklı çıkarmaya çalışmaz, aksine teslim olur. Mazeret aramaz, yön arar. Yaratılmış olduğunu kabul ederek, bu ruh bilir ki bereket, kurtuluş ve özgürlük sadece itaatle gelir. Baba’nın İsrail’e verdiği aynı yasalara — ve İsa’nın yaşamı ve öğretileriyle sonsuza dek adil ve iyi olduğunu onayladığı buyruklara — itaatle.

Bu ruhlar sahte argümanlarla kandırılamaz, Tanrı’nın kutsal Yasası’na karşı vaaz veren liderlere boyun eğmezler. İtaatsizliğin asla ve hiçbir zaman bereket yolu olmadığını bilirler. Bu yüzden iman ve cesaretle, tüm güçleriyle Yaratıcı’ya yönelir, ne pahasına olursa olsun itaat etmeye karar verirler. Çünkü bilirler ki hayata götüren tek yol vardır: Baba’ya sadakat göstermek, O’nun bize verdiği her bir buyrukta bunu yaşamak. Kutsal Ruh’un alçakgönüllü ve itaatkâr olanlara gösterdiği yol budur. -James Martineau’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Rab, bugün açık ve alçakgönüllü bir yürekle huzuruna geliyorum. Artık mazeretlerin arkasına saklanmak, boş argümanlarla hatalarımı haklı çıkarmak istemiyorum. Biliyorum ki birçok kez Senin bereketlerini görmezden geldim, işaretlerini küçümsedim ve iradene aykırı bir yolda yürüdüm. Ama şimdi, içtenlikle, hatalarımı kabul ediyor ve çağrına teslim oluyorum.

Kutsal Ruh, benimle açıkça konuş. Sesine direnmek ya da yüreğimi katılaştırmak istemiyorum. Baba’nın halkına açıkladığı ve İsa’nın yaşamıyla onayladığı yasalara itaat etmeyi bana öğret. Bu kutsal yolda yürümek istiyorum; dünya reddetse de, bana konfor, onay ya da güvenlik kaybettirse de. Senin isteğin her şeyden daha iyidir.

Rab, Yasana değer vermeyen sahte öğretilerden beni koru. Yanlışı ayırt etmem için bana sezgi, yalana karşı çıkmam için cesaret ve gerçeğe sadık kalmam için güç ver. Hayatımın her düşünce, tutum ve seçimde Baba’ya sadakatle işaret etmesini sağla. Her adımda bana göster ki gerçek huzur, gerçek kurtuluş ve gerçek özgürlük itaattedir. Ve hiçbir şey Senin isteğinin merkezinde olmaktan daha değerli değildir. İsa’nın adıyla, amin.