“Benim önümde yürü ve kusursuz ol” (Yaratılış 17:1).
Kutsallık hakkında çok konuşulur, fakat çok az kişi onun gerçek özünü anlar. Kutsal olmak, Enoh gibi Tanrı ile yürümektir — tek bir amaçla yaşamak: Baba’yı hoşnut etmek. Kalp bu tek hedefe odaklandığında, hayat sade ve anlam dolu olur. Birçok kişi sadece affedilmiş olmaktan memnun kalır, fakat Yaratıcı ile yan yana yürümenin, O’nun varlığının sevincini her adımda hissetmenin ayrıcalığını kaçırır.
Bu derin paydaşlık, Yüceler Yücesi’nin muhteşem buyruklarına göre yaşamayı seçtiğimizde filizlenir. Kutsallık sadece içsel bir his değil, sürekli bir itaat uygulaması, Tanrı’nın isteğiyle uyum içinde günlük bir yürüyüştür. O’nun sözlerini tutan kişi, her sadakat eyleminin Baba’nın yüreğine bir adım daha yaklaştırdığını keşfeder.
Öyleyse, bugün Tanrı ile yürümeye karar ver. Her şeyde O’nu hoşnut etmeye çalış, ve O’nun varlığı en büyük sevincin olacak. Baba, kendisine itaat edenlerden hoşnut olur ve onları Oğul’a yönlendirir; burada gerçek kutsallık sonsuz paydaşlığa dönüşür. D. L. Moody’den uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.
Benimle dua et: Sevgili Baba, Seninle kutsallık ve sevgi içinde yürümeye çağırdığın için Sana övgüler sunuyorum. Kalbimi yalnızca Sana yöneltmeyi bana öğret.
Rab, beni yönlendir ki Senin muhteşem buyruklarını yerine getireyim ve her düşünce, söz ve eylemimde Seni hoşnut etmeyi öğreneyim.
Ey sevgili Tanrı, bana sadece affedilmiş olmayı değil, her gün Seninle yürümeye çağırdığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Senin güçlü Yasan kutsallığın yoludur. Senin buyrukların, beni Senin yüreğine yaklaştıran sağlam adımlardır. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.
