“Senin yasana sevenler büyük esenlik bulur, hiçbir şey onları sarsamaz” (Mezmurlar 119:165).

Gerçek sevgi, Tanrı’nın varlığıyla içimizde doğduğunda, başlı başına bir berekettir — koşullardan dolayı değil, Rab’bin özünü beraberinde getirdiği için. Sevgi ruhunun hüküm sürdüğü yerde yaşam, özgürlük ve huzur da vardır. Bu ilahi sevgi her şeyi dönüştürür: acılığın kökünü söker, bencilliğin acılarını iyileştirir, eksiklikleri karşılar ve ruhu sakinleştirir.

Bu esenlik gerçeği, Rab’bin büyüleyici buyruklarına itaat ettiğimizde başlar. Baba’nın Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verdiği görkemli Yasa sadece bize yol göstermez — bizi sevgiyle şekillendirir. Bu Yasa aracılığıyla ilahi sevgi ruhu içimizde yer bulur ve doğamızdaki her şey iyileşmeye başlar. Tanrı’nın isteğine itaat etmek bir yük değil, bir onarım yoludur; Yaratıcı’nın bizzat kendisi bizden çatışma, üzüntü ve katılığa yol açan her şeyi söküp atar.

Tanrı’nın sevgisinin içinizi dönüştürmesine izin verin. Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ile kurtuluşa gönderir. Rab’bin muhteşem buyrukları sizin sürekli ortamınız olsun — yumuşak, sağlam ve özgürleştirici. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve bizi sevginin tatlı ortamında yaşanan bir hayata götürür. -William Law’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab dilerse.

Benimle dua et: Ebedi sevgi Babası, içimde her parçamı dönüştüren, iyileştiren ve dolduran gerçek sevgi ruhunu ek. Her günü bu yumuşak ve onarıcı ortamda yaşamamı sağla.

Beni Senin büyüleyici Yasan ile yönlendir. Buyrukların her türlü acılığı yok etsin ve içimde hafif, esenlik ve gerçek sevinç dolu bir yaşam doğursun.

Ey sevgili Rab, Senin sevgine sahip olduğum için Sana şükrediyorum; Senin sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, kalbimi yıkayan bir şefkat ırmağı gibidir. Buyrukların, ruhumu huzur içinde sallayan yumuşak bir melodinin notaları gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“İşte seni arıttım, ama gümüş gibi değil; seni sıkıntı ocağında denedim” (Yeşaya 48:10).

“Sınanma ateşi” Tanrı’nın yalnızca bazı kullarına özgü veya tuhaf bir şey değildir. Aksine, seçilmiş olan herkesin yolunun bir parçasıdır. Rab’bin kendisi, O’na ait olanların sıkıntı ocağında denendiğini açıkça bildiriyor. Bu, Tanrı tarafından çağrılan her ruhun, az ya da çok, acı yoluyla arıtıldığı anlar yaşayacağı anlamına gelir—bu tesadüf değil, ilahi bir tasarıdır.

Bu yüzden, Rab’bin görkemli Yasası imanlının hayatında çok gereklidir. Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilen o yüce buyruklar, acının sürecin bir parçası olduğunu anlamamız için bizi hazırlar. Sürekli itaat, fırının harareti arttığında dimdik durmamız için bizi güçlendirir. Tanrı’nın Yasası’nın rehberliğinde yaşayan, denemeye şaşırmaz; aksine, bunu ait olmanın bir mührü ve olgunlaşmanın bir yolu olarak görür.

Eğer ateşin içinden geçiyorsan, cesaretini kaybetme. Baba, itaat edenleri Oğul’a bağışlanma ve kurtuluş için gönderir ve kutsar. Rab’bin olağanüstü buyruklarının acı ortasında seni ayakta tutan temel olmasına izin ver. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir—ve bizi ateşte arıtılmış altın gibi sınar. -J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Arıtan Rab, sıkıntı ateşi beni sardığında, beni Senin seçtiğini hatırlamama yardım et. Ocağı reddetmeyeyim, aksine orada Sana yücelik vereyim.

En zor anlarda bile Senin görkemli Yasana itaat etmeyi bana öğret. Buyrukların, Senin elinle şekillenirken dimdik durmam için bana güç versin.

Ey sevgili Rab, beni yok etmek için değil, olgunlaştırmak için sınadığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Kudretli Yasan, yakmadan arıtan bir ateş gibidir. Buyrukların, beni Senin isteğine göre şekillendiren göksel aletlerdir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Tanrı bizim sığınağımız ve gücümüzdür, sıkıntıda hep hazır yardımdır” (Mezmurlar 46:1).

Cesaretini topla. Çaresiz gibi görünen acılar bile ruhsal ilerleme için birer basamak haline gelebilir. Sıkıntını boşa harcama: Onu paydaşlığa dönüştür. Sık sık Rab’be yönel; O senin mücadelenin her ayrıntısını gözlemliyor — kendini zayıf, dağılmış ya da bunalmış hissetsen bile. Yardımı gönderen ve sıkıntını kutsamaya dönüştüren O’dur. Bütün bunların Babanın dikkatli gözleri önünde gerçekleştiğini bilmek, her sınavı huzur ve kararlılıkla, yumuşak huyluluk ve amaçla karşılaman için sana güç vermelidir.

İşte bu yüzden Tanrı’nın görkemli Yasası, ruhsal olarak olgunlaşmak isteyenler için vazgeçilmezdir. Baba’nın Eski Antlaşma’daki peygamberlere ve İsa’ya verdiği olağanüstü buyruklar, acımızı sevgi ve sadakat eylemi olarak sunmayı öğretir. İtaat, yüreğimizi sürekli olarak yukarıya kaldırmayı, Yüce Olan’ın yardımını aramayı ve sevincimizi koşullarda değil, Tanrı’ya ait olmanın gerçeğinde bulmayı öğretir. Bu bilinç, her sıkıntıyı, sadık bir Dost’a ve sonsuz bir Sığınağa sahip olmanın güveniyle karşılaştırıldığında küçük bir meseleye dönüştürür.

Sıkıntıların ruhunu ele geçirmesine izin verme. Baba, Oğul’a itaat edenleri bağışlanma ve kurtuluş için kutsar ve gönderir. Rab’bin görkemli buyrukları tesellinin temeli olsun. İtaat bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve hayatın fırtınaları ortasında bile bizi Kaya üzerinde sağlamlaştırır. -Francis de Sales’ten uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab dilerse.

Benimle dua et: Sadık ve merhametli Rab, acılarımı Senin önünde sevgi sunularına dönüştürmeyi bana öğret. Mücadeleden kaçmayayım, aksine Senin benimle olduğunu bilerek kararlılıkla durayım.

Beni Senin görkemli buyruklarınla yönlendir. Yüce Yasan, yorgun olduğumda bile yüreğimi Sana kaldırmama yardım etsin ve Sana ait olmanın verdiği huzurda dinlenmeyi öğreneyim.

Ey sevgili Rab, Sana şükrediyorum; çünkü Sen benim yardımcım, tesellim ve gücümsün. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, fırtına ortasında sağlam bir sığınak gibidir. Buyrukların, her şey yıkılıyor gibi göründüğünde beni ayakta tutan kollar gibidir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Rab, kırık kalplilere yakındır ve ruhu ezilmiş olanları kurtarır” (Mezmurlar 34:18).

Tanrı’yı hoşnut etmek isteyen bir ruh, haksızlıklar ve mantıksız tutumlarla başa çıkmayı öğrenmelidir. Zaman zaman, hiçbir sebep yokken sert veya yanlış anlaşılmış bir şekilde muamele göreceğiz. Yine de, huzur içinde kalmaya çağrılıyoruz; çünkü Tanrı’nın her şeyi sonsuz bir açıklıkla gördüğünün bilincindeyiz. O’nun gözünden hiçbir şey kaçmaz. Bize düşen, sakinliğimizi korumak, elimizden gelen azı sadakatle yapmak ve gerisini O’nun ellerine bırakmaktır.

Rab’bin muhteşem Yasası’na itaat ederek, haksızlıklar karşısında dengeli bir şekilde tepki vermeyi başarırız. Tanrı’nın görkemli buyrukları, Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilenler, bize yumuşak huyluluk ve kararlılıkla karşılık vermeyi öğretir; böylece acının kalbimizi ele geçirmesine izin vermeyiz. Baba’nın isteğine itaat ettiğimizde, kaygısızca hareket etmeyi ve kontrolümüz dışında olan şeyleri uzak bir şeymiş gibi bırakmayı öğreniriz—sanki artık bize ait değilmiş gibi.

Değiştiremeyeceğin şeyler karşısında huzurunu koru. Baba, Oğul’a itaat edenleri bereketler, bağışlar ve kurtarır. Yüceler Yücesi’nin olağanüstü buyrukları, haksızlık kapını çaldığında senin demirin olsun. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir—ve koşulların üstünde yaşamayı öğretir. -F. Fénelon’dan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Adil ve merhametli Baba, haksızlıklar karşısında sarsılmamayı bana öğret. Sınavların sebebini anlamasam da, Senin huzurunda dinlenmeyi bulayım.

Adımlarımı Senin muhteşem Yasana göre yönlendir. Buyrukların bana sükûnetle tepki vermeyi ve her şey üzerinde Senin bakışına güvenmeyi öğretsin.

Ey sevgili Rab, başıma gelen her şeyi gördüğün ve kusursuzca ilgilendiğin için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, kalbimi isyandan koruyan bir kalkan gibidir. Buyrukların, sıkıntılı ruhumu yatıştıran hafif bir meltem gibidir. İsa’nın değerli adıyla dua ediyorum, amin.

“Sen, amacı kararlı olana tam bir esenlik vereceksin, çünkü o Sana güveniyor” (Yeşaya 26:3).

Hayatımızdaki bazı sınavlar ve başarısızlıklar, ancak kendi gücümüzle aşılması imkânsız hale geldiğinde gerçekten ilahi bir nitelik kazanır. Tüm direncimiz tükendiğinde ve insani umudumuz kalmadığında nihayet teslim oluruz. Ancak asıl zorluk, hâlâ umudumuz varken hayatın acılarına ve kayıplarına karşı savaşmak—onları düşman olarak görmek—ve yenildikten sonra, onları Tanrı’nın elinden gelmiş birer lütuf gibi imanla kabul etmektir.

İşte tam da bu noktada Rab’bin görkemli Yasası hayati önem kazanır. Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilen o yüce buyruklar, anlamadığımızda bile güvenmeyi öğretir. Bu Yasaya itaat etmek, acıdan isyan etmeden geçmemizi ve daha önce bir darbe olarak gördüğümüz şeyi ilahi planın bir parçası olarak kabul etmemizi sağlar. Tanrı’nın olağanüstü buyruklarında açıklanan iradesine itaat etmek, acının bile dönüşüm ve bereket aracı olabileceğini ayırt etmemize yardımcı olur.

Tanrı’nın zaten izin verdiği şeye karşı savaşma. Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ve kurtuluşa gönderir. Rab’bin muhteşem buyrukları, gücün tükendiğinde ve umudun sarsıldığında senin rehberin olsun. İtaat, bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir—ve istemediğimiz şeyleri bile imanla kabul etmemizi sağlar. -James Martineau’dan uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Egemen Baba, gücüm tükendiğinde ve umudum kaybolduğunda, tamamen Sana teslim olmayı bana öğret. Senin işleyişine, acı şeklinde gelse bile, karşı koymamamı sağla.

Beni Senin muhteşem Yasan aracılığıyla güçlendir. Buyrukların, değiştiremeyeceğim şeyleri alçakgönüllülükle kabul etmemde bana yardımcı olsun; her şeyin Senin tarafından bir amacı olduğuna güveneyim.

Ey sevgili Rab, bana acı veren şeylerin bile Senin tarafından iyi bir şeye dönüştürülebileceği için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, teslimiyetimin huzur bulduğu bir kaya gibidir. Buyrukların, ruhun en karanlık vadilerini bile aydınlatan birer deniz feneridir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Rab benim çobanımdır, eksiğim olmaz. Beni yemyeşil çayırlarda yatırır, sakin sulara götürür” (Mezmurlar 23:1-2).

Sadece ruhsal gözlerle görülebilen bir tür otlak vardır: yıllar boyunca Tanrı’nın ilahi sağlayışının bakımı. Rab’bin bizi nasıl yönlendirdiğine — iyi ve zor zamanlarda — bakmak için durduğumuzda, en basit nimetlerin bile, bir tabak yemek ya da bir barınak gibi, İyi Çobanımızın elinden geldiğini anladığımızda ne kadar tatlı ve özel hale geldiğini fark ederiz. Önemli olan sağlanan şeyin büyüklüğü değil, onu sağlayanın O olduğundan emin olmaktır.

Tanrı’nın bu derin bakımını kavramak, O’nun yüce Yasasına itaat edenlerin yüreğinde doğar. Muhteşem buyrukları aracılığıyla, O’nun elini en sıradan durumlarda bile tanımayı öğreniriz. Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilen Yasa, bize şükran ve sezgiyle yaşamayı, dünyanın tesadüf gördüğü yerde amaç görmeyi ve çöllerde bile huzur bulmayı öğretir. Sağlayışın her ayrıntısı, yürek itaatle yürüdüğünde daha da tatlı olur.

İlahi sağlayışın çayırlarında otlamayı öğren. Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ve kurtuluş için gönderir. Rab’bin olağanüstü buyrukları, Tanrı’nın günlük bakımını tanıman için bir mercek olsun. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve her “bir tutam samanı” sevgi şölenine dönüştürür. -J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Rabbim, Çobanım, en küçük şeylerde bile Senin bakımını görebilmem için gözlerimi aç. Ne kadar basit görünürse görünsün, hiçbir nimeti küçümsemememi sağla.

Görkemli Yasan aracılığıyla bana günlük desteğine güvenmeyi öğret. Buyrukların, her ayrıntıda sadakatini tanımama yol göstersin.

Ey sevgili Rab, sağlayışının her gün bana ulaştığı için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, ruhumun dinlendiği yeşil otlak gibidir. Buyrukların, ruhumu güçlendiren saf bir gıda gibidir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Rab’be güvenini koyan insan ne mutlu; kibirlilere ve yalana uyanlara yönelmeyenlere ne mutlu” (Mezmurlar 40:4).

Gerçek iman, bizi Tanrı’nın tüm vaatlerine bağlayan bağdır. Onsuz, göksel bereketlere erişim yoktur. Ama sadece sözle ya da düşünceyle inanmak yetmez — bu iman doğrultusunda hareket etmek gerekir. Tanrı’dan bir şeylerin mevcut olduğuna inanmak ama onu almak için harekete geçmemek, adınıza kayıtlı bir hazine olduğunu bilip onu hiç almaya gitmemek gibidir. En ince şekliyle bile olsa imansızlık, bereketlerin kapısını kapatır ve ruhu felç eder.

Ve bu yaşayan iman, Tanrı’nın harika Yasasına itaat ederek gerçekten ortaya çıkar. Yüceler Yücesi’nin muhteşem buyrukları, Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilenler, bize gerçek güvenin yolunu gösterir. Her itaat etmeyi seçtiğimizde, Rab’bin gerçekten izleyenler için ayırdığı şeye bir adım daha yaklaşırız. İtaatsiz iman, hiçbir yere götürmeyen bir köprü gibidir — bizi vaade ulaştıran, bu muhteşem buyruklara dayalı eylemdir.

Ölü iman, Tanrı’nın senin için hazırladıklarını yaşamanı engellemesin. Baba, itaat edenleri Oğluna gönderir, bağışlanma ve kurtuluş verir. Rab’bin olağanüstü buyrukları imanını beslesin ve seni cesaretle harekete geçirsin. İtaat bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve bizi yaşayan Tanrı’nın vaatlerine bağlı tutar. -D. L. Moody’den uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sadık Babam, imanımı güçlendir ki o sadece söylediğim bir şey olmasın, yaşadığım bir gerçek olsun. Senin bana vaatlerin olduğunu bilmekle yetinmeyeyim — itaatle Sana doğru yürümek istiyorum.

Beni, Senin muhteşem buyruklarına uygun hareket etmeyi öğret. Yasan her gün beni harekete geçirsin, imanımı gerçek ve Sana hoş gelen davranışlara dönüştürsün.

Ey Tanrım, Sana şükrediyorum; çünkü iman eden ve itaat edeni yanıtsız bırakmazsın. Sevgili Oğlun, benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, beni vaatlerine bağlayan sağlam bir köprü gibidir. Buyrukların, sadık olanlar için ayrılmış göksel hazineleri açan anahtarlar gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Rab Yeruşalim’i inşa eder; İsrail’in dağılmış olanlarını toplar. Kırık kalplileri iyileştirir ve onların yaralarını sarar” (Mezmurlar 147:2-3).

Bazen zorluklar ve sıkıntılarla karşılaşmamız iyidir. Bunlar, bu dünyanın bizim nihai yurdumuz olmadığını bize hatırlatır. Sınavlar, içimize bakmamıza sebep olur, ne kadar büyümemiz gerektiğini ortaya çıkarır ve umutlarımızın geçici hayat koşullarında değil, Tanrı’nın sonsuz vaatlerinde sağlam olması gerektiğini hatırlatır. Hatta adaletsizce yargılandığımızda ve niyetlerimiz yanlış anlaşıldığında bile, bu Tanrı tarafından bizim iyiliğimiz için kullanılabilir.

Bu rahatsız edici durumlar, sadakatle karşılandığında, bizi Rab’bin önünde alçakgönüllü tutar. Gururun kalbimizi ele geçirmesini engeller ve bizi Tanrı’nın görkemli buyruklarına daha çok bağımlı kılar. Baba’nın Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verdiği harika Yasa, bize sabırla karşı koymayı ve Tanrı önünde vicdanımızın tanıklığına güvenmeyi öğretir. Alçaltılma anında bile itaat ettiğimizde, O bizi güçlendirir ve uygun zamanda yüceltir.

Aşağılanmaktan ya da yanlış anlaşılmaktan korkma. Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ve kurtuluş için gönderir. Rab’bin olağanüstü buyrukları, dünya senin değerini tanımadığında sığınağın olsun. İtaat, bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve bizi birçokları tarafından reddedilen Mesih’in suretine benzetir. -Thomas à Kempis’ten uyarlanmıştır. Yarın tekrar görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Adil ve sadık Rab, yanlış anlaşıldığımda ya da küçümsendiğimde yılmamam için bana yardım et. Her sınavı, Sana daha çok sarılmam için bir fırsat olarak görmemi sağla.

Yüce Yasan aracılığıyla kalbimi güçlendir. Buyrukların, her şey adaletsiz göründüğünde tesellim ve rehberim olsun.

Ey Tanrım, küçümsenmeyi ve acıyı bile beni Sana daha alçakgönüllü ve bağımlı kılmak için kullandığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, yaralı kalbi iyileştiren bir merhem gibidir. Buyrukların, sarsıldığımda beni ayakta tutan sağlam sütunlar gibidir. Değerli İsa’nın adıyla dua ediyorum, amin.

“Rab herkese iyidir, merhametleri bütün işlerinin üzerindedir” (Mezmurlar 145:9).

Her istediğimiz şey aslında bizim için iyi değildir. Çoğu zaman, bize nimet gibi görünen şeyler isteriz ama bunlar bize üzüntü, tökezleme ya da hatta yıkım getirebilir. Bu yüzden Tanrı bir isteğimizi reddettiğinde, bu bir reddedilme işareti değildir — bu bir sevgi işaretidir. Bize iyi olanı vermeye sevk eden aynı sevgi, zararlı olanı reddetmeye de yönlendirir. İsteklerimiz hiçbir süzgeç olmadan yerine getirilseydi, hayatımız acı sonuçlarla dolardı.

Tanrı’nın harika Yasası, arzularımız için mükemmel bir süzgeçtir. Ne aramamız ve nelerden kaçınmamız gerektiğini bize öğretir. Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verilen yüce buyruklar, arzularımızı şekillendirir ve irademizi Baba’nın iradesiyle uyumlu hale getirir. İtaat ettiğimizde, reddedilişlerde bile güvenmeyi öğreniriz ve Tanrı’nın sessizliğinin çoğu zaman O’nun en sevgi dolu sesi olduğunu anlarız.

Rab’be güven, O “hayır” dediğinde bile. Baba, Oğul’a itaat edenleri bereketler ve onları bağışlanma ile kurtuluşa gönderir. Yüceler Yücesi’nin olağanüstü buyruklarının dilek ve arzularına rehberlik etmesine izin ver. İtaat, bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve O’nun açtığı kapılar kadar kapattığı kapılar için de şükretmeye hazırlar. -Henry Edward Manning’den uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Sevgi dolu Baba, yalnızca istediğimi aldığımda değil, aynı zamanda Sen bilgeliğinle reddetmeye karar verdiğinde de Sana güvenmeme yardım et.

Arzularımı Senin muhteşem buyruklarınla uyumlu hale getirmeyi bana öğret. Yasaların beni tamamen şekillendirsin ki, yalnızca Sana hoş gelen şeyleri isteyeyim.

Ey Tanrım, Sana şükrediyorum; çünkü beni o kadar çok seviyorsun ki, reddetmelerin bile benim için bir korumadır. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, dileklerimi arıtan ilahi bir süzgeç gibidir. Buyrukların, ruhumun bana zarar verecek şeylerin peşinden gitmesini engelleyen güvenli duvarlar gibidir. Duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.

“Yüreğini koru, çünkü yaşamın kaynakları ondan çıkar” (Süleyman’ın Özdeyişleri 4:23).

Dikkatli olmak, Tanrı’nın sevgisini yüreğimizde canlı tutmanın en büyük anahtarlarından biridir. Her an — ister gözle görülür, ister sinsi, ister küçük, ister ezici olsun — bizi çevreleyen ayartmalarla karşı karşıyayız. Eğer bizi en kolay saran günahlara, ayaklarımız için hazırlanmış tuzaklara ve düşmanın ısrarlı kurnazlığına karşı uyanık olmazsak, sonunda düşeriz. Ruhsal bir düşüş ise beraberinde suçluluk, karanlık ve Rab ile olan tatlı paydaşlıktan geçici bir uzaklık getirir.

Bu yüzden Tanrı’nın olağanüstü buyruklarına sımsıkı tutunarak yürümemiz gerekir. Baba’nın Eski Antlaşma peygamberlerine ve İsa’ya verdiği Yasa, her zaman uyanık olmamızı öğretir. Yasa, gizli tuzakları ortaya çıkarır ve bizi düşmanın saldırılarına karşı güçlendirir. Rab’bin güçlü Yasasına itaat etmek bizi korur, uyandırır ve ilahi sevginin ateşini içimizde, deneme zamanlarında bile, canlı tutar.

Dikkatsizce yürümeyin. Baba, Oğul’a itaat edenleri kutsar ve onları bağışlanma ve kurtuluş için gönderir. Yüceler Yücesi’nin parlak buyrukları sizin koruyucu duvarınız, karanlıkta ışığınız ve kötülüğün her tuzağına karşı sessiz alarmınız olsun. İtaat etmek bize bereket, özgürlük ve kurtuluş getirir — ve bizi Tanrı’nın yüreğine yakın tutar. -J.C. Philpot’tan uyarlanmıştır. Yarın görüşmek üzere, eğer Rab izin verirse.

Benimle dua et: Uyanık Rab, yüreğimi tehlike karşısında uyumamam için uyandır. Gözlerim her zaman açık, ruhum ise düşmanın tuzaklarına karşı daima dikkatli olsun.

Bana Senin Yasana sevgiyi öğret ve ona gayretle itaat etmeyi göster. Muhteşem buyrukların günaha karşı alarmım, kötülüğe karşı kulem ve karanlık saatlerde rehberim olsun.

Ey Tanrım, beni düşmemem için uyanık olmaya çağırdığın için Sana şükrediyorum. Sevgili Oğlun benim ebedi Prensim ve Kurtarıcımdır. Güçlü Yasan, asla uyumayan bir nöbetçi gibidir. Buyrukların ise beni çevreleyen ve sadakatle koruyan surlar gibidir. Bu duamı İsa’nın değerli adıyla ediyorum, amin.